Vissen naar een discussie

“De beschaving van een samenleving valt af te meten aan de wijze waarop ze omgaat met dieren”. Geen stuk op Werelddierendag kan beginnen zonder dit bekende citaat van Mahatma Gandhi. Middeleeuwse taferelen als levend ganstrekken zijn we gelukkig voorbij, maar waar staan we nu op het gebied van dierenwelzijn?

Vanaf 1 januari is de Wet Dieren van kracht. In artikel 1 staat dat “de intrinsieke waarde van het dier wordt erkend” en “onder deze erkenning wordt verstaan erkenning van de eigenwaarde van dieren, zijnde wezens met gevoel”. Een mooi en bijna filosofisch wetsartikel dat ik van harte kan onderschrijven. Mijn partij is er gelukkig één die natuur en milieu hoog in het vaandel heeft staan.

Maar daarnaast is D66 een partij die (de eigen kracht van) mensen centraal stelt. Dat levert uiteraard dilemma’s op. Bijvoorbeeld: moet je als overheid vissen verbieden? Het is logisch dat vissen met levend visaas bij wet verboden is, want gemakkelijk vermijdbaar dierenleed. Er zijn immers genoeg alternatieven met kunstaas voorhanden, zo heb ik me laten vertellen. Maar hoe diervriendelijk is vissen zelf? Piercingloos kan ik me er weinig bij voorstellen dat je een haakje door je lichaam krijgt. Fijn zal het vast niet zijn. Daar staat wel tegenover dat vissen voor sommige mensen een hobby is die bijdraagt aan het geluk in hun leven. En lijn gevangen vis wordt juist weer als duurzaam alternatief voor netvangst beschouwd. Nogal hypocriet om dan als gemeente mensen hun pleziertje te ontnemen, vindt u niet?

Mark Sandmann, raadslid D66