Apeldoorners schrikken van overlijden Roelof Rump

Dat veel Apeldoorners geschrokken zijn door het overlijden van Roelof Rump, blijkt uit de vele reacties die de redactie van Apeldoorn Direct binnen heeft gekregen de afgelopen dagen. Ter nagedachtenis aan Roelof en om nog wat herinneringen op te halen, maakten we een klein overzicht hiervan.

Ingeborg Leerkes bijvoorbeeld, vindt het een gemis voor ‘onze’ stad. ,,Zulke leuke avonden met hem zitten praten over van alles en nog wat! Enorm eigenzinnig, nam geen blad voor de mond, hield van zijn biertje en sigaretje en genoot van het leven. Ik hou ervan!” Kunstenaar Jack Liemburg is het daarmee eens. ,,Roelof was zo vaak aan het fotograferen in het atelier en een vriend geworden in de tijd.” En ook Karine van den Noort weet zeker dat Apeldoorn in Roelof ‘een persoonlijkheid’ gaat missen. ,,Hij maakte zulke mooie foto’s destijds bij het Valentijnsdiner Apeldoorn.”

Er zijn veel Apeldoorners die hem kortgeleden nog spraken. Zo ook Sanny Vos: ,,Ik heb hem een week geleden nog gesproken, hij was zo bezig om mensen van de Voedselbank te steunen; een hele aardige man.” En ook Iris van der Wal zag hem onlangs nog: ,,Hij heeft 5 weken geleden nog bij de bijeenkomst Apeldoorn Financieel Fit foto’s gemaakt.”

Veel lezers van Apeldoorn Direct zijn blij Roelof te hebben gekend. Jacolien Zegers zegt: ,,Bedankt wat je ons van Apeldoorn hebt laten zien.” Antoon Huijgens meldt: ,,Een bevlogen mens die op kwam voor de verdrukten in onze samenleving is heen gegaan. We zullen samen zijn strijd voor medeleven, menselijkheid en rechtvaardigheid moeten voortzetten.” En ook Ernst Voogd gaat hem missen: ,,Roelof was een graag geziene gast in de parochie. Met hem verliezen we een prachtmens, begaan met de minder bedeelden en een fotovakman.”

Max Dammers, eigenaar van Internetbureau Max en uitgever van Apeldoorn Direct, besluit: ,,‘Onze’ Roelof is overleden. Zullen zijn eigenzinnige blik en mening enorm gaan missen. Hij gaf ons met zijn foto’s een spiegel op Apeldoorn zoals je dat nergens anders zag.”

Een foto van Roelof Rump en dat mocht van Roelof als je zijn naam maar vermeldde.

Ook Roelof’s maatje Edward Butter, en mede-blogger bij Apeldoorn Direct, wilde graag zijn gedachten kwijt en schreef het onderstaande verhaal:

Ik ga je missen en ik niet alleen

He vriend wat doe je nu? De zwervers zwerven nog, de armen zijn nog arm en veel kinderen onder de armoedegrens gaan nog steeds zonder ontbijt naar school. Je kan er nu toch nog niet tussenuit knijpen man? We hebben je nog nodig. Je had minstens 234 moeten worden – misschien wel 235 – om de zaken die jou raakten te veranderen. Leuk was het om jouw foto’s zo nu en dan van een gedichtje te voorzien en dan terug te vinden op ApeldoornDirect.nl. Leuk was het ook toen we samen op de Fortunalaan 54 protesteerden tegen een huisuitzetting. En leuk was het als je op de koffie kwam. Nou ja, je praatte wel een beetje veel, maar ik had het niet willen missen. Je schreef ook veel en ik vroeg me wel eens af of het allemaal ook gelezen zou worden?

Maar Roelof, wat had ik een respect voor jouw drive. De foto’s op je website, de verhalen op de Vissersstoel. Ik lees ze zo nu en dan nog terug naast de andere boekjes die ik van je heb. Ook die sla ik regelmatig nog open. Roelof – vriend – ik ga je missen en ik niet alleen, denk ik. Veel mensen in het hele land – en vooral Apeldoorn – zullen je missen. De zwervers, de armen en de mensen van de Voedselbank zullen je missen. Ook jij kon ze niet helpen, maar je gaf ze wel een gezicht en vestigde regelmatig de aandacht op de misstanden in onze stad en ook in andere steden.

Ik kan niet zeggen dat het onverwacht kwam. Wel ben ik blij dat je een lang lijden bespaard is gebleven. Wel kan ik zeggen dat het ongewenst kwam. Dat ik blij zou zijn als de andere mensen iets meer op jou leken. Niet wat de hoeveelheid woorden betreft, maar zeker wel wat de empathie en betrokkenheid betreft.

Goh, ik vergeet het bijna, maar je grootste hobby was fotograferen. Het fotograferen van de onderkant van de samenleving ging je goed af. Als klein mannetje durfde je met je enorme lens tussen de daklozen op de Stationsstraat te begeven. Al jouw foto’s mochten vrij gebruikt worden als jouw naam er maar bij werd vermeld. We houden je levend – ik hou je levend – door je foto’s te blijven gebruiken en je naam te blijven gebruiken.

Foto’s van Roelof Rump vind je hier.