De (Re) Bells of Youth

Zondag 18 mei 2014: de zon staat stralend aan de hemel; het is warm, zeer warm en in de steeg van Gigant klinken rebelse klanken. De Bells of Youth spelen! En hoe! Vijf dames, in de bloei van hun leven, spelen op hun instrumenten. Bells of Youth is door tijdschrift OOR in januari 2014 uitgeroepen als 1 van de beloftes voor 2014. Op 21 maart waren ze te gast in De Wereld Draait Door en stonden twee dagen later in een uitverkocht Paradiso ter ere van de albumrelease. Hun album Boy is net gereleased en daarom doen ze een tour. En vandaag in Apeldoorn….!!

Het is vol in de steeg van Gigant, de bediening is vriendelijk en snel, en de muziek van deze dames is verrassend, niet voorspelbaar. Het dwingt tot luisteren en het is een lust voor het oog. Indie-rock, Electro folk; het is niet onder een noemer te brengen; de dames beginnen met Shoot:

You shoot before you know, who’s in your line of fire
You reap before you sow, should be a little wiser

Het liedje begint feeëriek om al heel snel rebels te worden. Het tempo is niet subtiel; krachtig. Dit wordt nog wat. Het is heet in de steeg van Gigant. Zonovergoten; ik waan me op een savanne op weg naar Zuid-Afrika; het beeld past bij het volgende liedje: Lost Higway

Driving around in an old sedan, Bowie on the radio
Figuring out where the hell I am, Oh I don’t know it , I don’t know

De dames maken het zich zelf niet makkelijk; zowel in de taal als in de muziek; afwissend van up tempo naar een balladachtige sfeer. In het liedje Sticky Fingers is er sprake van jaloezie; vrouwenjaloezie in de deze mooie tekst:

She’s got my money, She’s got my dime
She stole my honey and she drank my wine
She’s got her beauty, It’s too divine
I should let it go

Doorleefde nummers zijn het. Het is jammer als de nummers soms zo plotseling ophouden; de woede en het verdriet; de eenzaamheid en het onheilspellende wordt hier mee voorkomen. Dames, rek de nummers; zet de woede en het verdriet in; het maakt het nog onvergetelijker! Het is zo een echte terrasband; even het gesprek verstomd en even met de gedachten op weg. Het optreden wordt beëindigd met Diamonds in the Rough:

Your heart is made of stone, In the middle there’s a diamond
Can’t reach it on my own, Need you to take me higher.

Mijn hart is niet meer van steen! Dames jullie hebben mijn diamant aangeraakt. Rebelse dames die worstelen met hun liefde, die worstelen met het leven; uitgedrukt in prachtige liedjes. Bedankt voor dit optreden en Gigant: bedankt.

Setlist: shoot, lost highway, diamond, she said, lovers, new days, the chain, ode, psychical, silence, sticky fingers, snow, diomands in the rough.

Bandleden: Leonie Bos – gitaar, Marcia Savelkoul – Keyboard en percussie, Estelie Stijkel – gitaar, Hellen Vissers – drums, Lisa Moree – bas