Een blokje om

De koude doet langzaam zijn intrede en de eerste bladeren dwarrelen al naar beneden. Beetje bij beetje wuift de herfst de zomer vaarwel. Toch prezen we ons een paar weekenden gelukkig met prachtige, zonnige zondagochtenden. Wat is er dan fijner, dan met dikke vesten en warme sjaals die laatste warme zonnestralen op te vangen tijdens een frisse boswandeling.

En daar hoeven we ‘hier’ in de hoofdstad van de Veluwe helemaal niet veel moeite voor te doen. Gewoon je voordeur uitstappen en … wandelen maar! Wie goed kijkt vindt op de hoek van iedere straat wel iets wat riekt naar natuur (en nee, dan bedoel ik niet dat wat de hond van de buren daar achter heeft gelaten). Wij wonen vlak bij de stad en onderweg naar de zaterdagse boodschappen is het Hertzberger gebouw aan de PWA-laan in deze tijd vast stop: want vlak daarvoor herrijst een waar kabouterdorp. Net als in onze eigen achtertuin trouwens.

Maar goed, terug naar die frisse boswandeling. De zwijntjes in Berg & Bos blijven favoriet, maar verandering van spijs doet eten, dus besloot mijn lief laatst op zoek te gaan naar een nieuw avonturenpaadje. En zo ontdekten we dat het IVN meer dan twintig ‘ommetjes’ heeft samengesteld: korte wandelingen van 30 tot 60 minuten verspreid door en langs de stad.

Geïnspireerd door de avondvierdaagse besloten wij een van de ommetjes in Ugchelen uit te testen. En met plezier, want niet alleen wist mijn lief ons zowaar de juiste weg op te leiden. We ontdekten ook dit sprookjesachtige schommelplekje verstopt achter een rijtje huizen: