Een foto als inspiratie

Deze foto werd door mij met een verhaal gepubliceerd in het maandblad voor Katholiek Apeldoorn ‘OpWeg’. Willem Olierook vond hier inspiratie uit voor een gedicht. Dit gedicht wil ik u niet onthouden, het trof mij.

Ik zie angst in je ogen
Jouw ‘niet weten hoe het verder moet’
Leven in de kou, in eenzaamheid
Waardoor je ook binnenin koud wordt 

Achter je angst zie ik je hunkering
Naar blijheid en genegenheid
Naar vriendschap en warmte
Opdat je een menswaardig bestaan hebt 

Ik steek mijn hand naar je uit
Wil jij hem in vertrouwen vastpakken?