Een gedicht van Edward Butter bij een foto van Roelof Rump

Pech

Om Herman van Veen maar te citeren
ogen met uitzicht op zee
of is hij nog aan ’t repeteren
neemt hij de klanken in zich mee

Kijkt hij naar zijn rechtervoet
die loopt te huppelen in het gras
dat doet ‘ie best wel goed
links wilde dat hij de rechter was

Ach ook ik begin alweer te dromen
zoals altijd als ik in de verte staar
misschien hoopt hij ook dat ze nog gaat komen
spelen ze samen, zij op de gitaar

Nee even zonder flauwekul
waarom rijdt dat wieltje daar niet weg
dan is hij mooi de lul
of netjes gezegd dan heeft hij pech