Groeten

In het dorp Vaassen groeten ze nog. Overal; op straat, bij de warme bakker en in de supermarkt. Ze denken dat ze het nog vanuit traditie doen, maar dat is niet zo. Dat komt door Ivo Niehe, volgens Ivo. Hij vindt het zo knusjes dat gebrabbelde gegroet in het dialect. Ik kwam hem tegen bij een van de openingen van een tentoonstelling in het ‘Museum van Vaassen.’ Alhoewel museum, het is niet meer dan een etalage van een leegstaand pand, voorheen de etalage van de eenvoudige kledingwinkel van Flip Modderkolk. Vaassenaar van geboorte, opgegroeid in Vorchten en thans woonachtig in de Horsthoek. Ivo is sinds kort de buurman van Flip, vandaar.

Flip mocht aanzitten tijdens een bijzondere televisie uitzending, gemaakt door Ivo, waar alleen maar dialect gesproken werd en het groeten van elkaar centraal stond. Een groot landelijk succes volgens Ivo. Maar ja, kom daar in Apeldoorn maar eens om, dat groeten van elkaar. Soms probeer ik het onverwacht en op een tijdstip dat anderen in gedachten zijn. Op zo’n moment dat er gedacht wordt aan wat eten we vandaag of nog wanhopiger, valt er nog wel wat te eten. Ik groet in het dialect iets in de sfeer van ‘joow’, doorgaans wordt er niet gereageerd maar een enkele oudere Apeldoorner geeft een korzelige reactie. Laatst vroeg een stevige jongen van een jaar of achttien wat ik bedoelde met dat ‘joow’ en of ik een dreun tegen m’n harses wilde. Een groot verlangen overviel me, naar Vaassen.