Of ik morgenochtend om acht uur naar het Stadhuis wil komen omdat er iets is met mijn paspoort, met de foto. Mijn paspoort en een foto? Ik heb helemaal geen paspoort, juist omdat ik een paspoort wilde zonder foto. En dat kon niet, zeiden ze. Ook niet met een vingerafdruk, vroeg ik nog. Geen denken
Omdat ik er toch was, bij ‘de Freule’ de fiets- en loopbrug in de schaduw van ‘het Potlood’ het appartementenbouw, hing ik over de brug en spuwde kringetjes in het Apeldoorns kanaal. Het voelde als een creatie, iets kleins, groot laten worden in het water. Dat kan volgens mij alleen in water. Bij zand heb
Het aantal collectanten in Apeldoorn stijgt vooral zo rond een uur of half zes in de middag. Op het moment dat je net de aardappels aan het koken bent, het vlees nog tien minuten moet en de honden nog wel een uurtje kunnen wachten. Daar staat er weer een, je hoort het aan het belletje
Het is zo’n veldje verscholen in het Orderbos met hard gras en het is donderdagavond. Op het oneffen veld lopen ze, het zijn geen jongens meer, maar mannen. Ze komen om te voetballen, zoals ze dat ooit deden en nog altijd doen. Vier tegen vier met een trainingsjack en tassen als doelpaal. Ik voetbal al
,,Je moet er een flinke slok van nemen, even door de mond laten rollen en langzaam doorslikken.” Ze zei het met overtuiging en met gezag. Ik deed het en het was smerig, muf en met een slechte nadronk en nam een bitterbal om het snel te vergeten. Ik zat toevallig voor tien minuten op dat
Het wonen in de stad heeft zo zijn voordelen, maar evenredig daaraan ook zijn nadelen. Neem nu het stoplicht voor de wandelaar, minuten moet je wachten van het ene been op het andere met een zware boodschappentas. Het regent en waait en de auto’s zoeven aan je voorbij met slechts een passagier, de bestuurder. Ineengedoken
Hoenderloo, het dorp waar A. den Doolaard jaren woonde en het dorpshuis met een tentoonstelling met foto’s over hoe het was. Met mensen die daarover kunnen vertellen en met mensen die er niet meer zijn. Twee euro kost het om binnen te kunnen kijken. Veel foto’s geplakt op zwarte borden, vitrinekasten met daarin wat niet
Een uitnodiging in een envelop om mee te doen aan een protestfietstocht van de Partij voor de Dieren in het ‘Kroondomein’ in de omgeving van Uddel; het dorp met veertien kerken, waarvan een in aanbouw. Als je meedoet, dan ben je tegen. Twee jaar geleden deed ik mee aan zo’n tocht op de fiets, met
Gisteravond vroeg ik me af of ik vanochtend ongelukkig wakker zou worden nu Prince dood is. Het viel me niet op vanochtend, ik dacht helemaal niet aan de overleden artiest en was niet ongelukkiger dan anders. Toen ik de televisie aanzette en afstemde op het ochtendprogramma van WNL was ik gelijk weer bij de les.
Toen eindelijk het zwembad gevuld was met regenwater, inmiddels was het begin november, vond vader dat het tijd was voor het aanschaffen van een open dak auto. Een cabriolet, het merk maakte hem niet uit en de kleur ook niet. Hij vertelde het nogal overdreven, ondertussen aten wij fooks-andijvie met pittige pinda’s en draaide moeder
Vanochtend toen ik wakker werd, voor mij het meest heldere moment van de dag, zoemde de boodschap van Ilja Leonard Pfeijffer nog na. Hij stopt met schrijven, voor hem een dwingend besluit, hij kan niet anders. De liefde heeft van hem gewonnen, hij heeft gekozen voor de onderdanigheid. Dat wil ik ook wel, dacht ik
Met een afgedankte fietskar vol spullen loop ik richting het centrum, het is ‘Koningsdag’, de dag om al je verzamelde overbodige treurigheid te verkopen. Ik blijk niet de enige te zijn, van alle kanten komen ze, rood aanlopende vaders met een netje en een daarbij passende aanhanger, moeders met volgeladen fietsmandjes en jengelende kinderen. De
Op de dag dat twaalf mensen worden doodgeschoten om dat ze staan voor de vrijheid van het woord, voor de vrijheid van expressie, de vrijheid van meningsuiting, besluit ik niet geheel uit overtuiging maar op advies van anderen, desalniettemin een legitiem advies, heel verstandig en gezien de omstandigheid volstrekt logisch een bericht niet te publiceren
KOUD (AF)DOUCHEN – DAGELIJKS GEDURENDE 30 SECONDEN Dit houdt in dat u van 1 t/m 30 januari 2015 dagelijks koud gaat (af)douchen gedurende 30 seconden. Instructie: 1. U mag zo vaak, lang en warm douchen als u wil met als enige verzoek dat u 1 keer per dag gedurende 30 seconden koud (af)doucht. 2. U
Het was een ouderwetse opening met een belangrijke spreker, geduldige dames en mannen met het alom bekende maar ouderwetse alpino petje op. De spreker had het over de verstilde verstilling, het in lagen opgebouwde zodat het zichtbare weer onzichtbaar werd en de dramatiek van het pasteuze. Hij klonk overtuigend maar het duurde te lang. De
