Het Oude Loo nog heel even open

Nu het bijna eind mei is, is het de hoogste tijd voor een bezoekje aan Het Oude Loo. Dit onderdeel van het Paleispark is namelijk maar 2 maanden per jaar geopend, namelijk in april en mei, dus het kan nog net. Er hoeft niet gereserveerd te worden en toegang kost 2 euro per bezoek (of een jaarkaart van 8 euro).

Azalea mollis

Loop door de toegangspoorten met de majestueuze herten erop en je weet dat je op bijzonder terrein bent. Alles om je heen is groen, van dat frisse voorjaarsgroen. De oeroude bomen zijn bevolkt met vogels, die zomaar de meest prachtige concerten geven. De azalea mollis staat een flinke partij op te scheppen met hun prachtige kleuren en geuren. De planten die in de zon staan zijn hier en daar al weer net over hun bloei heen, terwijl hun soortgenoten in de schaduw met dikke volle knoppen op springen staan. De gele variant bloeit echter nog uitbundig. Een dame is niet weg te slaan bij de indrukwekkende zakdoekjesboom. Hij is minstens 10 meter hoog, schat ik, en het is een van de weinig volwassen zakdoekjesbomen in Nederland.

Kasteeltje

Na een korte wandeling zie je het Het Oude Loo liggen, een charmant kasteeltje. Het 15^de eeuwse jachtslot weerspiegelt haarscherp in de omringende slotgracht. Als je goed luistert hoor je de lieflijke klanken van een luit af en toe een zachte bazuin, er wordt gezellig een gavotte gedanst. De luikjes staan uitnodigend open en je verwacht ieder moment dat er een dienstmaagd een dekbed komt uitschudden. De uit de kluiten gewassen vissen in de slotgracht laten zien wat relaxen is en zwemmen dromerig hun rondjes. Bij wat stenen van een miniwaterval ligt zelfs een happy Stone. Eigenlijk overbodig, want wat wie wordt er nou niet happy van deze omgeving?

Koninklijke familie

Met grote dank aan stadhouder Willem III die het pand aankocht in 1684. Later liet hij er een nieuw paleis naast bouwen, het huidige Paleis het Loo. Het kasteeltje werd nog eeuwenlang gebruikt door de hofhouding van Paleis het Loo. Wat een luxe onderkomen zeg! Tegenwoordig doet het uitsluitend dienst als buiten- en logeerverblijf van de Koninklijke familie. Het is een plek waar de familie vaak en graag samenkomt, vandaar de beperkte openingstijden voor publiek. Sinds 1968 is het eigendom van de Nederlandse Staat en is de koning gewoon huurder. Het bezoek eindigt met het doolhof. Het is versierd met beelden van cupido-achtige engeltjes, waarvan je romantische verbeelding direct op hol slaat.

Pauw

Gelukkig is de Prins Hendrik garage weer geopend en kunnen we het terras op. De vaste bewoners, familie Pauw, scharrelt als vanouds tussen de bezoekers. Vooral meneer gooit zijn charmes in de strijd en spreidt pochend zijn verentooi.  ‘Ik heb je gemist’ lijkt hij te roepen als hij op me af komt. Maar zodra ik hem wil vereeuwigen pikt hij behendig mijn koekje-bij-de-koffie.  Ja hoor, als vanouds.

Wil je dit ook beleven? Het kan nog tot en met 31 mei.