Ik ben jaloers op onze baby. Is dat normaal?

Bram (29)*, samenwonend, een kind (9 maanden)

Afgelopen jaar hebben mijn vriendin en ik een prachtige zoon gekregen. Ik hou echt heel veel van die kleine, maar alle aandacht van mijn vriendin gaat naar hem uit. Wat logisch is want ze geeft ook nog steeds borstvoeding. Toch merk ik dat ik soms jaloers ben op de baby en daar schaam ik mij voor. Is dat normaal? En hoe kom ik van dat gevoel af?

Dank je wel Bram voor deze eerlijke vraag. Het korte antwoord luidt: ja, deze gevoelens van jaloezie zijn heel normaal. Ik denk dat veel jonge vaders het zullen herkennen. Het is alleen niet iets waar je mee te koop loopt. Precies om de reden die jij ook beschrijft, je schaamt je ervoor. Mijn eerste advies is, merk gewoon op dat je jaloerse gevoelens hebt en hang er verder geen oordeel aan. Het hoort erbij en ze gaan ook weer weg.

Jonge ouders in relatiecrisis

Voordat ik wat dieper op jouw vaderrol in ga, is het belangrijk te beseffen dat niets een relatie zo onder druk zet als de komst van een baby. 80% van de stellen maakt in de eerste twee jaar na de geboorte van het kind een relatiecrisis door. Dat is ook niet zo verwonderlijk. Eerst speelde de liefde zich alleen tussen jullie twee af. De relatie was helder. De rollen waren verdeeld. Helemaal prima. Maar op het moment dat er een baby bijkomt, verandert de relatie onmiddellijk. Opeens ben je een gezin en krijg je er allebei een nieuwe rol bij: die van vader en moeder. Ga d’r maar aanstaan. Dat heeft echt even tijd nodig om zich te settelen.

De geboorte van een vader

Er wordt wel eens gesteld dat bij de geboorte van een kind ook een moeder wordt geboren. Ze hebben immers al negen maanden de tijd gehad om een band op te bouwen. De geboorte van de vader laat langer op zich wachten. Men gaat er zelfs vanuit dat dit gemiddeld zo’n twee jaar duurt. Veel vaders staan er in de beginperiode een beetje hulpeloos bij te kijken. Wat is nu mijn rol in dit geheel? Wat wordt er van mij verwacht? Wat kan ik doen? Ik wil voor mijn gezin zorgen, ik wil er toe doen, gewaardeerd worden maar ik weet niet hoe. Dit hoort allemaal bij het proces van vader worden dus gun jezelf de ruimte om te groeien in je ouderschap.

Angst voor verlies van intimiteit

Als vader heb je tijd nodig om een intieme band met je kind op te bouwen maar tegelijkertijd dreig je de intieme band met je vriendin kwijt te raken. Die angst kan omslaan in paniek. Is dit een voorbode van hoe onze relatie de rest van ons leven gaat zijn? Met die onzekerheid is het dus heel logisch dat jaloerse gevoelens ontstaan. Het is belangrijk dat je dit deelt met je vriendin. Vertel over wat je bezig houdt. De kans is groot dat zij het herkent. Ook vrouwen kunnen jaloers zijn op de aandacht die hun partner heeft voor de baby. Misschien mist ze jouw aandacht ook. Heb het erover met elkaar. Over hoe jij je vaderrol kunt pakken, hoe jullie de zorg kunnen delen, hoe jullie je gewaardeerd voelen als ouders en partner. Jullie zijn een team, ouderschap dat doe je samen.

Nog steeds vriend en vriendin

Daarom is mijn laatste advies, doe geregeld aan teambuilding. Maak tijd vrij voor elkaar. Regel een oppas en ga leuke dingen doen. Uiteten, naar zee, dagje sauna. Gewoon weer even vriend en vriendin zijn in plaats van ouders. Dat verstevigt de intieme band tussen jullie wat de beste basis is voor een liefdevol gezin. En ik kan je verzekeren dan verdwijnen je jaloerse gevoelens als sneeuw voor de zon en is er alleen maar liefde voor de kleine man!

*echte naam bekend bij redactie