In Beeld: Klaas Staal verhuisde ruim 35.000 huishoudens en bedrijven in Apeldoorn
Door Aefke ten Hagen
Wij van Apeldoorn Direct worden door Klaas Staal uitgenodigd aan de 1e Wormenseweg. “We gaan wel in mijn huis zitten”, zegt Klaas uitnodigend. “Koffie? Thee?” In de hoek van de woonkamer staat een aantal instrumenten opgesteld en het valt op dat Klaas de koffie en thee zingend klaarmaakt. Deze man kan meer dan verhuizen alleen. De kleindochter (5) van de fotograaf is gefascineerd door mijn eenhoornpen. “Heb je misschien een pen voor me?”, vraag ik aan Klaas als hij de koffie en thee serveert en ik de eenhoorn afgeef aan het kleine meisje. “Misschien een pen met de naam van het bedrijf erop?” Klaas heeft wel een pen voor me, maar niet één waar zijn reclame op staat. “Dat vind ik zo’n onzin. Ik geef geen geld uit aan dat wat niet nodig is.”
Geboren in en op: Apeldoorn, 30 mei 1970
Verliefd, verloofd, getrouwd: Verliefd. En ik heb drie kinderen
Raakt geïnspireerd door: Muziek. Alle vormen van muziek
Lievelingsboek: Mijn werkagenda
Lievelingsfilm: Marvel movies
Hekel aan: Gezeur. Muggeziften
We willen net met het interview beginnen en de telefoon van Klaas Staal rinkelt er al dringend op los. “Sorry, ik kan mijn telefoon niet uitzetten. Dat kan me opdrachten kosten.” Daar hebben wij van Apeldoorn Direct natuurlijk begrip voor. Tussen de bedrijven door vertelt Klaas me over het familiebedrijf en zijn drive om hier te werken.
Jongensdroom
Het familiebedrijf Staal-Hartgers bestaat sinds 130 jaar. In circa 1919 kreeg de familie de eerste bouwvergunningen loodsen. In 1922 werd de bouw gerealiseerd en in 1927 stond het bedrijf ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Inmiddels bestaat het Apeldoornse bedrijf vier generaties. “Ik heb drie zussen en een broer, het was niet per se vanzelfsprekend dat ik in het bedrijf zou gaan werken”, vertelt Klaas openhartig. “Bovendien was mijn jongensdroom om piloot te worden en geen verhuisbedrijf managen. Dat was echt niet mijn jeugddroom. In de periode dat mijn vader ziek werd, ben ik toch in dienst gekomen van het bedrijf en toen wel met het oog om het over te nemen. Ik wilde een logistieke opleiding gaan volgen om vervolgens het bedrijf te gaan leiden. Mijn broer werkte al bij ons familiebedrijf maar met twee kapiteins op één schip dat werkt niet. We zijn een denk ik best wel eigenwijze familie. – lacht – “
Samenwerken met broer
Op het moment dat Klaas in 1992 in dienst kwam bij Staal-Hartgers, ging de samenwerking met zijn broer prima. “We hebben gelukkig een hechte familie en hebben geen kinderachtige afgunst. Dat maakt het samenwerken veel makkelijker. Onze ouders hadden ook de nalatenschap goed geregeld waardoor we daar als familie ook geen misverstanden over konden krijgen, en dat blijft voor velen toch helaas een dingetje. Wie na Klaas het bedrijf nu gaat overnemen, is niet duidelijk. Klaas heeft drie kinderen, maar weet nog niet of één van zijn kinderen er mee verder wilt gaan, hij hoopt uiteraard dat dit wel gebeurt. Zijn jongste zoon Daimy is dat voor zichzelf aan het uitzoeken, maar is nog jong.
35.000 verhuizingen
Inmiddels heeft Klaas Staal al behoorlijk wat verhuizingen op zijn naam staan. “We doen ruim duizend klussen per jaar in meerdere ploegen met een gemiddelde van 25 werkzame mannen. Letterlijk mannen, want dit is wel een mannenwereld. Er werken hier geen vrouwen. We doen ongeveer tien verhuizingen of verhuis-gerelateerde werkzaamheden per dag. Dat zijn uiteraard niet alleen particuliere verhuizingen maar ook bedrijfsverhuizingen. Vanaf dat Klaas was begonnen in 1992 hebben we dus zeker zo’n 35.000 verhuizingen op onze naam staan. We doen heel veel voor een tevreden klant, en de werkzaamheden zijn heel uiteenlopen. Verhuizen, demonteren van kasten, ophangen van lampen, teveel om op te noemen. Klaas verhuist zelf nog maar af en toe mee, maar hij zorgt er wel voor dat alle verhuizingen in samenwerking met alle verhuizers in goede banen worden geleid. Vroeger deden we ook ontruimingen maar zijn we mee gestopt. “Dat was niet meer te doen, de hygiëne liet zo te wensen over. We hebben wel eens een hond in een slaapkamer aangetroffen die daar al een half jaar binnen zat, dan weet je het wel of mensen met bijvoorbeeld straatvrees die gewoon in hun pannen hadden gescheten.”
Als verhuizer kom je echt van alles tegen. Klaas vertelt. “Mooie geplande verhuizing, vanwege echtscheidingen, overlijden, en ga zo maar door. Vaak luchten mensen hun hart ook bij mij, dan ben je gewoon een fijn luisterend oor. Ik kan daar prima mee omgaan en maak altijd tijd vrij voor mijn klanten. Ik heb mooi werk.”
Mooi werk bij Staal
“Ik ben heel jong in mijn werk gegroeid”, vertelt Klaas. “Ik doe van alles. Elke dag is anders. Ik heb te maken met alles wat er in een bedrijf speelt. Mijn werk is heel divers. Daar moet je natuurlijk wel tegen kunnen. En ik maak ook bijzondere dingen mee. Bijvoorbeeld in 1998 was er een klant die ging verhuizen. Deze klant had verhuizing telefonisch geregeld en de dame die daar woonde was koopziek. Ze had bijvoorbeeld 36 bontjassen, 300 borden etc. etc. Er zijn uiteindelijk drie grote verhuiswagens gekomen die haar huis geleegd hebben. Zij kon alleen nog maar manoeuvreren tussen de spullen en sliep ’s nachts bovenop de dozen. Verhuizen is trouwens een heel persoonlijk gebeuren. Je laat wel iets achter, je zegt dag tegen je oude huis en begint iets nieuws. Veel mensen hebben het daar toch wel moeilijk mee. Daar moeten de verhuizers natuurlijk op een goede manier mee omgaan. En dat gaat voor het overgrote deel heel oké.”
Zingen in GIGANT
Klaas Staal vertelt met liefde en passie over zijn werk. Het maatschappelijk relevante stuk, de hectiek en de diversiteit maken dat hij een topbaan heeft in Apeldoorn. Staal heeft ook nog een andere passie en dat is muziek. Op 23 december zingt hij bij GIGANT met een grote band ook een aantal nummers. “Ik doe dit al vanaf mijn twaalfde”, vertelt Klaas. “Zingen is nu mijn hobby en mijn uitlaatklep.”