In Beeld: Ronnie Tober voelt zich nog steeds Apeldoorner

,,Ik woonde 35 jaar in Apeldoorn hé”, zegt zanger/entertainer Ronnie Tober als we hem spreken voor In Beeld waar hij graag aan mee wil werken. Samen met zijn partner Jan Jochems (geboren Apeldoorner) woonde hij lang aan de Loolaan, dicht bij Het Loo en een geliefde plek, de Frisolaan en als laatste aan de Stadskade. Al meer dan 50 jaar is Ronnie een bekende en succesvolle artiest. Hij groeide op in Amerika waar zijn muzikale talenten ontdekt werden. Tijdens feestjes trad hij op en zijn moeder begeleidde hem op de piano. Hij zong in het St. Peters Episcopal Boys Choir en werd daar solozanger. In die tijd werd zijn eerste single uitgebracht onder de titel ‘Who Thaugt You How’. Vanaf 1961 trad hij op in TV-Shows als The Perry Como Show en The Ed Sullivan Show. Hij werd uitgeroepen tot Junior Mr. America, ging op tournee en speelde in TV-films en musicals. Het hoogtepunt waren zijn optredens voor Richard Nixon en John F. Kennedy.

Je stond al vroeg in de picture. Dat kan ook kwetsbaar zijn. Hoe was dat voor een jong iemand zoals jij?

,,Eigenlijk gebeurde het allemaal spelenderwijs; toen ik een jaar of 8 was zong ik op familiefeestjes, kwam op de lokale tv zenders en omdat ik minderjarig was gingen overal mijn ouders mee naar toe. Ze begeleiden en beschermden mij. Toen ik wat ouder werd, kwam ik in contact met mensen die vele beloftes deden en waar weinig van terecht kwam. Wat nog steeds gebeurt. Toch adviseer ik jonge artiesten zoveel mogelijk mee te doen aan talentenjachten en daarbij zoveel mogelijk op te vallen. Je moet onderscheidend zijn.”

Je bent je carrière gestart in Amerika. Toch kwam je naar Nederland, wat was daarvoor de belangrijkste reden?

,,Ik was geslaagd voor mijn High school diploma en mocht van mijn ouders iets uitkiezen als cadeau. Ik zei dat ik graag naar opa in Nederland wilde. En ik ben gebleven omdat mijn tante Hennie een brief had gestuurd naar Willem Duys van het zeer legendarische programma Voor De Vuist Weg. Hij wilde mij inderdaad graag in zijn programma. Je had in die tijd maar één TV net, dus iedereen keek. Daarna kwamen gelijk aanbiedingen.”

Welk beeld had je van Nederland toen je terugkeerde?

,,Alles was klein in mijn visie. Je moet niet vergeten dat ik uit New York kwam. Alles was daar zoveel groter, kouder, maar zeker ook harder. In Nederland was de overbekende knusheid en gezelligheid waar mijn ouders het altijd over hadden en altijd zo naar verlangden. Mijn ouders vonden het niet leuk uiteraard dat ik in Nederland bleef. Ze zagen dat ik succes had hier en dat gunden ze mij. Gelukkig kwamen ze vaak over en dan genoten van alles wat er om mij heen gebeurde.”

Hoe kijk je terug op de periode in Amerika?

,,Ons gezin emigreerde in 1948 naar Amerika, ik was toen drie jaar oud. Ik heb daar dus mijn hele kind tijd en jeugd doorgebracht totdat ik op mijn 18^e naar Nederland ging. Ik wist dus niet beter. Toen ik in Nederland kwam en me daar vestigde, viel ook alles op zijn plaats. Mijn carrière zou ik hier verder vormgeven en ik heb nooit meer de ambitie gehad dat in Amerika ook te doen.”

Wat is jouw motivatie om als zanger/entertainer en wat wil je brengen?

Ronnie lacht: ,,Gewoon, ik wil de mensen blij maken met mijn muziek en dat beetje licht geven als ze het moeilijk hebben. Wat een geluk dat ik dat de afgelopen 55 jaren op radio en tv en op de bühnes heb mogen doen. Misschien is dat te danken aan de grote man van de revue Rene Sleeswijk. Die mij heeft geleerd altijd met beide benen op de grond te staan.” Op de vraag of een mentor onontbeerlijk is, zegt hij: ,,Het is wel belangrijk, maar niet altijd nodig. Als je de juiste persoon hebt kan deze je de goede kant op wijzen.”

Rozen voor Sandra was een grote hit. Was je daardoor niet de zanger van dat lied en niet meer?

,,Grappig dat je dat zegt. Maar dat is natuurlijk niet waar, er ging heel wat aan vooraf. Mijn eerste plaat in 1964 was Iedere Avond Iedere Morgen. Het was destijds een grote hit. Daarna volgden er meer. Bijvoorbeeld ‘Ik Vind je Geweldig’, de inzending voor het Eurovisiesongfestival, was ook een hit. Toen kwam daar gelijk achteraan ‘Verboden Vruchten’. In 1968 mocht ik Nederland vertegenwoordigen in Londen in The Royal Albert Hall met het liedje Morgen. Begin jaren ‘70 kwam mijn grootste hit Rozen voor Sandra uit. Er werden er meer dan 400.000 van verkocht. Dan kreeg je bijvoorbeeld een gouden plaat als je er 100.000 had verkocht, tegenwoordig mag je blij zijn met 10.000 downloads.

En in 1975 met mijn muzikale kompaan Ciska Peters met een monsterhit ‘Naar De Kermis’. Die wordt nog steeds gedraaid. De hoogste notering hadden we ermee in de Top 40 op nummer 10. En dan heb ik het niet over de plaatjes en cd’s die ik tussendoor heb gemaakt. Al met al heel goeie herinneringen. Ik heb nog altijd goede banden met mijn collega’s. Dat heeft ook te maken met het feit dat we in het schnabbelcircuit zaten. De band wordt dan hecht als je vaker met elkaar in één programma zat, je reed gezamenlijk naar optredens. Dit ook om de kosten te drukken. Daarom doet het me ook zeer dat steeds meer collega’s van toen je ontvallen.”

Je bent een artiest die heel veel verschillende dingen heeft gedaan in de showbizz. Waar gaat je hart het meest naar uit?

Beslist zegt hij: ,,Optreden voor mensen met een verstandelijke beperking en voor ‘de jeugd van vroeger’. Senioren komen al heel veel te kort. Ik wil ze graag verwennen met een optreden. Tegenwoordig zing ik samen met de zangeres Willeke D’estell die in 1989 Veronica’s Sterrenjacht won. Wij maken een middag of avondvullend programma. De reacties zijn geweldig.

Wie is jouw grote voorbeeld?

,,Dat is natuurlijk mijn eigen man Jan. Waarom? Jan is Jan. Hij is betrouwbaar, lief en zorgzaam. Daarnaast is hij zakelijk en heeft het hart op de tong. Hij zegt waar het op staat, dus je weet waar je aan toe bent.”

Je bent naar Apeldoorn gekomen en hebt daar meer dan 30 jaar gewoond. Wat betekent Apeldoorn voor jou?

,,Mijn eigen familie woonde natuurlijk in New York en ik kreeg een relatie met Jan in 1968. Ik werd liefdevol opgenomen in zijn familie die de wortels in en rond Apeldoorn hadden. Ik vond Apeldoorn een heerlijke plaats om te wonen. Wij hebben er zeer veel vrienden en zijn nog regelmatig te vinden her en der op terrasjes of in restaurants voor een drankje en of een hapje.”

Jouw laatste clip heb je net opgenomen in Apeldoorn. Wat mogen we nog meer van je verwachten?

,,De clip is opgenomen in het mooie Berg en Bos. In april hoop ik 74 te worden en zolang ik de mensen blij kan maken en het verantwoord is……ga ik door…..de show must go on!”

Lees hier de biografie van Ronnie Tober.