In Beeld: Sibel Özcan, scheidend kinderburgemeester

Het is alweer een tijdje geleden dat Sibel Özcan de allereerste kinderburgemeester van Apeldoorn werd. Op 3 januari 2019 werd de tijdens de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Apeldoorn geïnstalleerd en nu, voor ze afscheid neemt en plaats maakt voor de nieuwe kinderburgemeester Jorn, deelt ze haar ervaringen.

Wist je wat er van je verwacht zou worden toen je er aan begon?

“Toen ik aan begon wist ik niet echt wat er zou gaan gebeuren. Ik dacht van misschien mag ik bij vergaderingen zijn of wat dingen openen. Veel meer verwachtte ik er niet van.”

Heb je je er destijds ook op voorbereid hoe je het zou gaan doen?

“In het begin heb ik er wel al over nagedacht. Toen ik bij de laatste 3 zat, dacht ik: ‘Straks word ik het misschien, wat zal ik dan gaan doen?’. En toen ik hoorde dat ik het ook werd heb ik wel een lijst gemaakt wat ik allemaal wilde gaan doen. Ik heb daarvoor geen trainingen gehad. Ik ben het gewoon maar gaan doen.”

Heb je voorbeelden van de dingen die je als burgemeester hebt gedaan?

“Ik heb bijvoorbeeld heel wat campagnes gedaan. Een drinkwatercampagne bijvoorbeeld en een afval opruimcampagne. De drinkwatercampagne was een van de eerste dingen die ik heb gedaan. Het ging erom dat water veel gezonder is dan al die frisdranken. Met de wethouder deed ik een soort van spel waarbij je moest raden hoeveel suikerklontjes er in frisdrank zitten. Het verbaasde me echt hoeveel suikerklontjes er in frisdrank zitten. En dat vertelde ik aan de kinderen op scholen.”

Wat vond je moeilijk om te doen, of ging het altijd van een leien dakje?

“Het ging op zich wel goed, maar soms was het wel lastig als ik iets moest gaan zeggen. Ik dacht dan: ‘Dat moet ik echt goed gaan leren’. Ik vind het voor mezelf altijd wel fijn als ik het uit mijn hoofd ken, anders zit je maar naar je blaadje te kijken. Dat lukte altijd wel goed. Alleen, een keer moest ik een toespraak houden voor heel veel mensen. Ik had mijn papier keurig op tafel klaargelegd en toen werd de tafel plotseling verschoven om een foto te maken. Ik kreeg de microfoon in mijn hand en toen moest ik het dus ineens zonder mijn papiertje doen. Ik had het goed geleerd en iedereen vond dat ik het heel goed had gedaan. Maar dat was wel even schrikken.”

Zou je later ook echt burgemeester willen worden?

Lachend zegt ze: “Dat lijkt me wel heel leuk, maar ik weet nu nog niet wat ik later wil gaan worden. Ik ga volgend jaar pas naar de tweede, dus ik heb nog genoeg tijd om daarover na te denken.”

Wat heb je er allemaal van geleerd?

“Ik vond het sowieso heel leuk, maar ik heb ook veel geleerd van de manier waarop alles door de mensen van de gemeente moet worden georganiseerd. En van de campagnes heb ik ook veel geleerd.”

Wat zijn hoogtepunten geweest in deze periode?

“Dat was zeker de intocht van Sinterklaas vorig jaar, daar had ik echt niet op gerekend. Dat was wel echt een hoogtepunt. Om 3 uur was ik op de televisie. Mijn zusjes mochten in zo’n speciale cirkel staan, vlakbij het podium.”

Heb je nog goede lessen voor je opvolger?

“Ja, gewoon niet bang zijn. Het is echt niet eng om op een podium te staan. Als kinderburgemeester moet je wel durven te presenteren. Ik denk dat de nieuwe kinderburgemeester dat wel heel goed kan.”