Kerstengelen van Stichting Present brengen een bezoek aan eenzame mensen

Eerder dit jaar zocht Stichting Present kerstengelen voor de kerstperiode van 2020. De kerstengelen brengen iets leuks of iets lekkers langs bij eenzame mensen die wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Dat is dit jaar extra hard nodig. De eenzaamheid, zeker onder ouderen, groeit en dat is allemaal te danken aan de coronacrisis. De kerstengelen brengen daarom een lichtpuntje in deze donkere dagen. Wij spraken met een paar kerstengelen om te vragen naar hun ervaring.

Bos bloemen

Nellemieke Stals: “Ik zag een oproepje voor kerstengel in een lokaal krantje staan en het leek mij leuk om een bijdrage te leveren aan dit initiatief. Ik heb van Stichting Present een adres gekregen en ben, toen het nog mocht, geheel coronaproof op bezoek gegaan bij Tinnie (95 jaar). Daar heb ik een bos bloemen gebracht en wat lekkers. Na een kort praatje met Tinnie ben ik nog 2 keer langs geweest. Maar nu er weer een strenge lockdown is moeten we even kijken hoe het allemaal gaat. Zelf ken ik geen eenzame mensen, maar ik vond het wel een goed idee om via deze manier in contact te komen met een eenzame oudere. Van mij mag het initiatief meer in kranten komen. Want ik had het nog aan vriendinnen van mij verteld, maar zij hebben het bijvoorbeeld niet gezien. Ik zou het wel aanraden bij andere mensen om te doen. Want als kerstengel breng je toch iets moois bij de mensen die dat nodig hebben. Ik vind het belangrijk om naar je directe omgeving te kijken.”

Lichtpuntje

“Ik heb mezelf via de website van Stichting Present opgegeven als kerstengel”, zegt Nicole Mulder. “Dit heb ik gedaan, omdat ik het belangrijk vind om een lichtpuntje te zijn voor iemand die dit nodig heeft. Zeker in deze moeilijke tijd. Ik vind het een mooie kerstgedachte: iets kleins voor een ander doen die daar baat bij heeft. Ik ben in contact gekomen met een oudere vrouw van in de 80. Ik kreeg te horen dat ze nog erg actief was. Ze zwom, ging nog weekendjes weg met vriendinnen en was veel aan het lezen. Daarnaast woonde ze nog zelfstandig en kon ze alles nog prima zelf. Dat vond ik wel erg bijzonder. Maar, door de corona gaan dingen zoals zwemmen en weekendjes weg niet door. Hierdoor voelde ze zich alleen.”

Ze vervolgt: “Ik heb een tijdschrift bij haar door de bus gedaan. Samen met een kaartje en een tekening van onze dochter. Ik sprak de dame in kwestie ook en ze zei dat ze het erg leuk vond dat er iemand langs kwam. Ik zou dit volgend jaar zeker weer doen en nadat ik het had gedeeld op mijn Facebook pagina zeiden vrienden ook dat ze er interesse in hadden. Ik zou het zeker aanraden bij anderen om mee te doen. Want je doet met een kleine moeite een ander een groot plezier.”