Kunstenaar, filmmaker en schrijver Marion Bloem exposeert in Salon1813

,,Literatuur is mijn echtgenoot, film is mijn vriend, en de beeldende kunst mijn minnaar”, aldus Marion Bloem, die we vooral kennen als schrijver van romans en filmscripts en als filmmaker. Minder bekend zijn haar schilderwerken, die zij al maakt vanaf 1986. Op zondag 18 maart wordt de tentoonstelling ‘De rode draad in de relatieve waarde van zekerheid’ van Marion Bloem geopend. De opening wordt verricht door Brecht Russchen die we kennen als lid van het boekenpannel bij De Wereld Draait Door. Muzikale bijdrage is van meester gitarist Remko Willems. Remko behoort tot de top-10 gitaristen in de Benelux en zijn oeuvre gaat van Gipsy tot Latin, van Blues tot Jazz.

De wortels van Marion Bloem liggen in het voormalig Nederlands-Indië vanwaar haar ouders na Indische onafhankelijkheid zijn gevlucht naar Nederland. Al tijdens haar studie publiceerde zij haar eerste kinderboeken en in 1983 brak zij door met haar romandebuut: Geen Gewoon Indisch Meisje en de documentaire Het Land Van Mijn Ouders. Bloem ontving verscheidene awards en werk van haar hand is verschenen in verschillende talen. Als kunstenaar is zij minstens zo verdienstelijk en heeft inmiddels naam opgebouwd in de kunstwereld.

In haar werk zijn primaire kleuren haar vertrekpunt, heeft ze het mengen tot een kunstvorm omgetoverd en gebruikt ze rood en vele andere kleuren, ze zegt daarover: ,,Ik meng mijn eigen rood en ik ken de nuances van twintig tinten rood. Het is steeds een uitdaging om te zorgen dat rood fel en warm wordt en niet doodslaat. Ik heb een uitgesproken blauwe periode gehad, maar daarvan was ik mij nauwelijks bewust. Dat zie ik dan achteraf. Ik zoek telkens wel naar het nieuwe rood, om mijzelf verwarmd te hebben. Het is moeilijk een overwegend rood schilderij te maken met voldoende diepte. Die diepte krijg je veel makkelijker met overwegend blauw (of overwegend groen of wit). Met rood moet je voorzichtig zijn om spanning in het werk te houden.”

Ze ziet haar schilderwerk als een uitingsvorm om te overleven: ,,We hebben allemaal een taak in het leven en ik vind het fijn als ik hoor dat mijn werk troost biedt. Ik kan niet in opdracht iets schilderen. Als ik mijn atelier instap moet ik alle stemmen om me heen buiten laten. Ik kan niemand mee naar binnen nemen. Eigenlijk schilder ik alleen om zelf troost te vinden in mijn werk. Als ik in mijn werk iets vind wat ik zocht, voel ik me 1000 keer beter dan toen ik eraan begon.” Met het warme rood dat naar voren komt en vloeiend overgaat in andere kleuren verbeelden haar emoties en wil ze kracht en liefde uitstralen.

Marion is zelf aanwezig bij de opening op 18 maart in Grand Café Salon1813, Deventerstraat 13, Apeldoorn om 15.00u door literatuur/cultuurheld Brecht Russchen.