Mijn onbekende “vriend”

De bel gaat. Verwachtingsvol spoed ik mij naar de deur maar als ik vanuit de kamer de gang in stap zie ik een jongeman die gemaakt joviaal lachend naar mij staat te zwaaien. Op zijn jas een sticker van het WNF. Ik vraag me af of we 63 jaar geleden in hetzelfde kraamcentrum ter wereld zijn gekomen. Maar gelet op de uiterlijke kenmerken denk ik dat er een jaar of 45 tussen zit.

Waarschijnlijk een student die na een communicatietraining met als thema “Hoe maak ik verbaal en non-verbaal contact om, om het even welk product te verkopen” mij als oefenmateriaal ziet? Ik ben gelijk mijn geloof in zijn boodschap kwijt.

Wat maakt dat ik wel door iets of iemand geraakt word? Voor mij heeft dat o.a. te maken met de echtheid van de boodschapper. Geloof ik wat ik zie en hoor? Nu geloof ik mijn ogen niet en komt de boodschap al helemaal niet meer ter sprake.

Dit moet ik dus met onze stichting Charity with Music anders doen! Wij willen met zang en muziek iets doen voor mensen die een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Omdat wij van zingen houden en dat plezier willen delen. Kijk eens op onze site www.in-the-mood.nl onder Charity with Music en laat mij eens weten of u mij gelooft?

Fijne kerstdagen!.