Schijthond

Zondag 22 februari 2015

Door Stukslaan

“Als jij zonodig een hond wilt, dan regel je dat”, zei mijn vriendin. “Maar dan wel de lusten én de lasten!”, leek ze bijna te schreeuwen.
Ik was gewoon toe aan een hond. Ik was de enige in de straat zónder. Ik voelde me vreselijk buitengesloten.
Een collega van mij vertelde dat je bij het dierenasiel een hond op proef kon ‘nemen’, maar ik moest dan wél tegen de eigenaresse liegen dat ik geen fulltime baan had, want anders zou ik nooit een hond meekrijgen. Zo gezegd, zo gelogen.
Ik kreeg Jeroen mee, een gelige reu van ongeveer 6 jaar oud met een opvallend groot scrotum. Ook kreeg ik een ‘leen-hondenriem’ die ik moest teruggeven als ik zou besluiten de hond te houden.
“Als u verstandig bent, houdt u een dagboekje bij met uw ervaringen met Jeroen”, vertelde de eigenaresse.
Ik ben verstandig en hield dus een dagboekje bij:

Zaterdag
Jeroen gehaald. Eigenaresse van het asiel lijkt op tante Sidonia. Toen ik thuis kwam bleek dat Jeroen in de auto had gepiest. ‘Territoriumafbakening” lees ik later in de Toepoels hondenencyclopedie. Ik heb ‘m een lel voor z’n kop gegeven: afbakenen doet ie maar ergens anders. Bij de Dekamarkt plastic boterhamzakjes gekocht om de drollen in te doen. Ik ben naar de hondenuitlaatplaats geweest. Jeroen poept wel erg veel. Ik moet een drol met een takje in drieën splijten alvorens ik de stukken in drie respectievelijke boterhamzakjes kan proppen. Jeroen heeft vandaag drie keer gescheten. Jeroen eet goed. Ik hoop dat ie vannacht niet gaat piepen en janken.

Zondag
Jeroen heeft de hele nacht gepiept en gejankt. Ook heeft hij het kussen in de hondenmand kapot gevreten. Het is mooi weer. We gaan met de auto naar Bussloo. Op Bussloo kom ik meerdere mensen met honden tegen. Ik praat met die mensen over honden als ware ik Martin Gaus. Jeroen kakt vier keer; ik heb maar 9 zakjes bij me. Met proppen en persen lukt het me toch alle (delen van de) excrementen in de zakjes te krijgen. Morgen maar eens kijken of er grotere zakken te koop zijn.

Maandag
Jeroen heeft de hele nacht gepiept en gejankt. Ik heb slecht geslapen. Om 6:00 uur heb ik hem uitgelaten. Amper buiten de deur ontlast Jeroen zich met gekromde rug. Zeven brokken stront perst hij naar buiten. Ik pak de sneeuwschuiver uit de schuur en schep de keutels op. In de middagpauze fiets ik snel naar huis en poept Jeroen bij de Lijsterbes die voor het huis van de buurvrouw staat. Ze kijkt naar buiten en lacht naar me. Ik lach terug. Kak met een schepje opgeruimd en in de groene container gegooid. Het valt me op dat Jeroen écht hele grote ballen heeft. Voordat ik ’s avonds naar huis ga koop ik een doosje pedaalemmerzakken om er zeker van te zijn dat ik alle uitwerpselen van Jeroen zonder knippen en pletten kan meenemen naar huis.

Dinsdag
Jeroen heeft de hele nacht gejankt. Als ik uit mijn bed kom en op mijn slippers naar de keuken ga, zie ik dat hij op minstens 6 plekken in de huiskamer heeft gekakt. Waterig; duidelijk gevalletje diarree. Drie kwartier gepoetst. Bij het uitlaten zijn de fecaliën gelukkig wat harder. Eén pedaalemmerzak is net voldoende om alle drek in te doen. Ik heb het gevoel dat iedereen mij aankijkt omdat ik met een gele hond met een veel te groot scrotum én een pedaalemmerzak vol met hondenpoep over straat loop. Voor het achtuurjournaal laat ik Jeroen nog even uit. Hij poept slechts twee keer. Om 22:30 uur laat ik Jeroen voor de laatste keer uit. Hij kakt 4 keer. Onze container zit bijna vol.

Woensdag
Ik heb een verlofdag opgenomen. Jeroen heeft bijna de hele nacht gepiept en gejankt. Als ik beneden kom, kwispelt hij. Ondanks dat ik bijna de hele nacht wakker heb gelegen, ben ik vrolijk. Ik vind twee drollen in de keuken. Als ik Jeroen ga uitlaten betrap ik mijzelf erop dat ik constant naar zijn balzak loer. Ik word er een beetje onpasselijk van. Te pas en te onpas deponeert Jeroen zijn bruine worsten op de meest vreemde plekken. Op de hondenuitlaatplaats gooi ik met een tennisbal. Jeroen lijkt er af en toe op af te gaan, maar ik zie dat hij slechts een rustig plekje zoekt om te kakken. De overige hondenuitlaters hebben een of ander apparaat in de vorm van een lange schoenlepel bij zich waarmee ze de tennisballen drie keer zover kunnen gooien dan ik dat met de hand kan doen. Als ik thuiskom, heb ik een hele pedaalemmerzak vol stront verzameld. Ik denk dat ik ook flink wat keutels van andere honden in de zak heb gedaan. Mijn arm voelt enigszins verdoofd.

Donderdag
Jeroen heeft de hele nacht gejankt en gepiept. Als ik om een uur of 6 beneden kom, zie ik dat hij geprobeerd heeft de parapluplant op te eten. De hele huiskamer ligt vol met slijm en groene stukjes van de plant. Ik laat hem kort uit. Hij poept slechts drie keer. Ik gooi de pedaalemmerzak in de container en zet deze aan de weg. Ik kom vroeg thuis. Voor de zekerheid pak ik de kruiwagen uit de schuur, leg er een zandschep op en neem die met Jeroen mee naar het Oranjepark. Jeroen defeaceert zich meerdere keren in een rap tempo. Ik schep alles netjes in de kruiwagen. Een uurtje later zie ik, terwijl mijn blik op zijn enorme klokkenspel gericht is, dat Jeroen weer last heeft van spuitpoep. Ik vind het wel best en loop weg. Plotseling hoor ik: “meneer: u vergeet de uitwerpselen op te ruimen!” Ik zie een klein mannetje met zo’n bijzonder opsporingsambtenaar-insigne op zijn borst. “De eigenaar of houder van een hond is verplicht ervoor te zorgen dat die hond zich niet van uitwerpselen ontdoet”, hoor ik hem zeggen. “De strafbaarheid wegens overtreding van het feit dat u er geen zorg voor draagt dat uw hond zich niet van uitwerpselen ontdoet, wordt opgeheven, indien u er zorg voor draagt dat de uitwerpselen onmiddellijk worden verwijderd!” Ik ben de discussie uit de weg gegaan of diarree in de categorie uitwerpselen geplaatst mag worden en heb de waterige massa ter voorkoming van een strafvervolging maar met de zandschep in de kruiwagen gegooid. Met wat boombladeren poets ik het gras schoon. Op weg naar huis zie ik dat de kruiwagen lekt.

Vrijdag
Ik heb Jeroen weer teruggebracht naar het asiel. Ik heb de eigenaresse gezegd dat mijn vriendin allergisch is voor hondenhaar. Jokken mag niet, maar ik heb daar zo af en toe vreselijke poep aan.

Robber

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Elke maandag onze Apeldoornse verhalen in jouw inbox
De beste berichten en verhalen geselecteerd door onze redactie
Meer dan 2.400 Apeldoorners gingen je voor
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Meer lezen over stad

REACTIES

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!