De weg is een rechte streep door het landschap en lijkt zich niets aan te trekken van de heuvels en dalen. Boven het asfalt hangt zo’n zinderende lucht van de hitte. Hij wist ook wel hoe dat te verklaren is. De warmte die het asfalt afgeeft verwarmt de lucht erboven, waardoor de brekingsindex van de
Wat was ik woensdag vrolijk. De hoge pief van de werkgeversorganisatie VNO-NCW, Hans de Boer, luchtte zijn hart in de Volkskrant. “Labbekakken met uitkeringen moeten aan het werk”‘, zei hij. “Wat een schobbejak!”, dacht ik nog. “Alle jandoedels en schotelvodden van Nederland worden nu wel heel erg te kakken gezet!” Natuurlijk ben ik het met
Dit wordt een vies verhaal. Opgesloten zijn in geurtjes is een van de ergste dingen die een mens kan overkomen. Het net als bij een deuk in je auto zit er vaak geen kaartje bij van wie de geur is. Juridisch heb je geen poot om op te staan. Hoe dan ook, eenmaal opgesloten in
Om maar met de deur in huis te vallen: ik heb niets met rokjes of met rokjesdagen. Ik ben namelijk een jurkjesman. Dat mogen lange jurken zijn, korte, met- of zonder split, strakke, wijde; het maakt me niet uit. Met het overdreven geile gedrag van mijn mannelijke omgeving als de temperatuur buiten stijgt, kan ik
Ome Jaap (geen familie, maar wij noemden hem zo) was, zoals mijn vader dat zei, afgekeurd. Ik vond dat als jongetje van een jaar of acht griezelig. Ik zat op een Katholieke school en leerde daar onder andere dat de mens naar Gods evenbeeld was geschapen. Wie of wat had dan het recht om een
Je hebt scheel, scheler en scheelst. Scheelst werkt hier in de lokale snackbar, zolang ik me kan heugen. Er is niets mis met zijn gezichtsvermogen want hij heeft als hoofdvetman alles wat om hem heen gebeurt zeer goed in de gaten. Zijn brein verwerkt de tegenstrijdige visuele informatie van links en rechts kennelijk tot een
Omdat mijn vriendin niet meer kan fietsen maar ik toch wat inspiratie nodig heb voor mijn tweewekelijkse column, besluit ik om alleen te gaan dauwtrappen. Ik geef mijn vriendin een kus op haar wang en streel haar kort door haar prachtige krullen. Ze reageert niet; ze slaapt nog. Om half zeven rij ik weg voor
De vrijmarkt op Koningsdag heet World’s Biggest Flee Market te zijn. Vroeger heb ik er ook aan meegedaan. De zolder werd leeggetrokken en de meuk werd op een kleedje gezet. Aan het eind van de dag had je, als het meezat, 200 gulden waarvan de helft aan het eind van de dag in het dichtstbijzijnde
Ik heb het van de eigenaar van een Turkse snackbar annex shoarma-tentje in Arnhem geleerd, maar mocht het niet verder vertellen, want dan zouden alle Nederlanders het gaan doen. Als je een broodje shoarma wilt en je blieft alleen maar lamsvlees in plaats van de vies gekruide varkensvleesreepjes, dan moet je aan de shoarmaverkoper ‘een
De receptie heeft een officieel gedeelte met speeches. Het middelpunt is een 65-jarige collega die met pensioen gaat. Mijn gedachten en blik dwalen al snel af bij het horen van al die flauwe grapjes en dito anekdotes. De verplichte nummertjes. De mensen van de catering mengen zich met gevulde dienbladen in het publiek. Ze zijn
De receptie heeft een officieel gedeelte met speeches. Het middelpunt is een 65-jarige collega die met pensioen gaat. Mijn gedachten en blik dwalen al snel af bij het horen van al die flauwe grapjes en dito anekdotes. De verplichte nummertjes. De catering mengt zich met gevulde dienbladen in het publiek. Ze zijn te herkennen aan
Afgelopen maandag had ik met een paar collega’s een eendaagse cursus in de Cantharel in Ugchelen. Waar de cursus over ging vertel ik niet. “Wat hier wordt besproken blijft onder ons!”, drukte de cursusleider op ons hart. Om een uur of vijf waren we klaar en mochten we plaats nemen in het restaurant. “Het buffet
Ik heb een hekel aan tv-koks, de ING-bank en kappers. Dat overigens niet in een specifieke volgorde. In de loop van de jaren zijn kappers veranderd van rechttoe-rechtaan haarknippers in bordelen. Als jongen van 10 ging ik met mijn vader bij een kapper in Sliedrecht. Dat was niet meer dan een pijpenla met drie kappersstoelen
Ik heb een vreselijke hekel aan twee dingen: gastroscopie en spijkerbroeken kopen. Zo’n gastroscopie maak ik slechts eens in de vier jaar mee. Daar is mee te leven. Ik heb een aangeboren afwijking aan de slokdarm en om de vier jaar moet er dus even gekeken worden of er door het veelvuldig passeren van maagzuur
