Start project “Preventie radicalisering moslims”

Don Bosco is gestart met een project om het vraagstuk rondom radicalisering bespreekbaar te maken. In een inventariserende voorfase van dit project is vastgesteld dat het Jihadistische gedachtegoed bij een aantal jongeren in “goede aarde”  valt. Gevaar voor deze jongeren is dat de legitimering van de radicale islam (Jihad) gepaard gaat met een voor hen sluitende religieuze legitimering.  De missie van de antiradicalisering groep: “Wij zien geen heil in het negeren, diskwalificeren of bagatelliseren van jongeren met extreme idealen en opvattingen. Integendeel, we zoeken juist het contact, gaan de dialoog aan en vinden tijdige bijsturing belangrijk. Dat doen we bij voorkeur samen met de opvoeders in het primaire milieu: het gezin, de vriendengroep en de culturele- en geloofsgemeenschap”

Bij de eerste bijeenkomst voor moslim jongeren en ouders was als spreker Iman Abu Tarik uitgenodigd. Vanuit zijn kennis van de Koran werd aan de aanwezigen duidelijk gemaakt dat “Het aantasten van iemands leven, bezit en eer hoort niet bij het gedrag van een moslim. Ongeacht of het nu een moslim of niet-moslim betreft. Een echte moslim waagt zich niet aan welke vorm van onrecht dan ook.” Na de leerzame en verhelderende lezing was er gelegenheid tot discussie en het stellen van vragen. Wat opviel was dat relatief de meeste vragen werden gesteld door “autochtonen”. Een vraag uit het publiek: “Ik ben bang voor de shariah, wat kan die angst wegnemen?”, antwoord “U hoeft hier niet bang te zijn voor de Sharia, we houden ons aan de wetten van dit land, maar de wetten zoals beschreven in de Koran kunnen we niet veranderen”. Een andere vraag: “Christelijke geloven hebben in hun denken een evolutie meegemaakt, is er ruimte voor een Europese Islam?”. Antwoord: “De tekst van het boek de Koran staat vast, er kunnen geen twee boeken naast elkaar bestaan’. Nog een vraag: “Veel Imans komen uit het buitenland, wat is uw mening daarover?”. Antwoord: “Het is belangrijk dat Imans de gewoonte van het land kennen, men moet de taal spreken en op de hoogte zijn van het gebruik, het beste is als ze uit Nederland komen”.

Zijn er in Apeldoorn jongeren die sympathie hebben voor IS, volgens de Stentor is een enkele vertrokken naar IS gebied. De Stentor: “Van één iemand weten we dat hij naar het strijdgebied vertrokken is, en van een ander vermoeden we dat hij sympathieën heeft”

Wordt vervolg en ik hoop bij de volgende bijeenkomsten aanwezig te kunnen zijn, leerzaam en constructief, een echte dialoog.