Stilletto III in Orpheus, een visueel spektakel

Karin Bloemen was alweer met de derde versie van Stiletto in een bijna uitverkocht Orpheus. Een zaal gevuld met fans en lieve mensen. Lief? Vooraf de mededeling dat er geen beeld en/of geluidsopnames gemaakt mochten worden. Tja, als fotograaf hou ik me daar natuurlijk aan, maar je gaat toch rondkijken. Waar je bij andere voorstellingen tegen de verlichte beeldschermpjes zit aan te kijken, nu niets. Lief, toch?

De voorstelling is met name een muzikaal en visueel spektakel waarbij je op sommige momenten ogen tekort kwam, met 14 acrobaten, jongleurs en wat dies meer zij tegelijkertijd op het toneel. Gelukkig kregen de specials de volledige aandacht, alleen op het toneel met hoepel, balletjes of een met een partner voor het betere gooi en smijtwerk. Knap, wat een beheersing.

Het geheel werd bij elkaar gezongen en gekwebbeld door ‘La Bloemen’, telkens in een ander prachtig gewaad en haarstuk. Altijd weer passend bij de act die er opgevoerd werd.

Wat me hier even van het hart moet is dat ik vind dat het platvoerse (blote billen, blote kruizen suggestie, in het kruis krabbelen door the English Teacher, broek omlaag trekken) onderbroekenlol is die deze show eerder afbreuk deed dan iets toevoegde. Maar goed kwestie van persoonlijke smaak, er werd in ieder geval om gelachen door het publiek.

De dansers, de Wereldband, Lady LaLa McCallan het zijn allemaal performers op hoog niveau die ervoor zorgden dat de tijd voorbij vloog.

Wat ik ook prachtig vind is de gratis koffie vooraf en de gratis drankjes die klaar staan in de pauze. Een genot. Geen hollen, duwen en trekken in de rij, maar gewoon stijlvol naar een tafel lopen en het drankje pakken waar je trek in hebt en genieten. Heerlijk relaxed genieten van een theatervoorstelling op een zondagmiddag.

.