Twitter als reddingsboei

Voor mijn neus ligt nieuw leesmateriaal: ‘IS’, het magazine over Internationale samenwerking en het magazine ‘PUBLISHR’, alles over online uitgeven. Beiden hebben zij niets met elkaar te maken, toch hebben deze magazines vele raakvlakken. – Inspireert de wereld ons niet te allen tijde!?

Wonderbaarlijk, hoe werelddelen waar men met ‘goedkope’ handen werkt, een Cross-Selling medialand als Nederland enorm weet te beïnvloeden. Het kaaskoppenland dat steeds meer te maken krijgt met apps, Twitter, content marketing en blogs, lijkt juist dit soort landen als zijnde steunpaal te misbruiken.

In een tijd waar zelfs Kruimeltje zijn pet nog op Marktplaats kan zetten, lijkt armoede zich te vormen tot het decor van ons hedendaags leven. Steeds meer bedrijven besteden hun producten uit aan lageloonlanden. Om de crisisdrukte te ontduiken kan men altijd nog een CV-tje op Twitter plaatsen. ‘Recommendation’ genoeg via LinkedIn.

Langs de jukbeenderen van onze Politiek kunnen wij burgers enkel toekijken. De uitstraling mag dan ‘leuk’ verpakt wezen, het doet grijzig aan. Kaders- en kaderlijnen omtrent de vele doelstellingen blijven zichtbaar duidelijk. – Één verkeerde stem tijdens de Provinciale Statenverkiezing is cruciaal.

De afgelopen tien jaar mag Nederland dan wel vooruitgang geboekt hebben, armoede en goedkope handen dreigt ons ook te overkomen. – Grondlegger Amerika is het fascinerend toonbeeld. Als Apeldoorns burger moet je onderscheidend kunnen zijn, daar liggen de banen immers voor het oprapen. Of Apeldoorn meer tijd, geld en energie wil steken in ontslagen is een kwestie van afwachten.

In het Apeldoorns Twitterverkeer lees je regelmatig over ontslag, koersverandering en nieuwe kansen. Is Twitter dan toch meer dan één grote praatpaal, is het onze reddingsboei tijdens woelige stormen? Als de cijfers er niet om liegen kan een land als Bangladesh maar beter de moderne kant op gaan.  Too much daydreaming… of slechts een onhaalbaar kaaskop-advies. – Toch maar stemmen!?

Foto:Vroonphotomotion