Wat werkelijk werkt

Om even iets anders te lezen dan beleidsstukken ben ik in twee pas uitgegeven boeken gedoken: de nieuwe roman van Rowan. Een goede raad en een nieuw sociaal-wetenschappelijk boek. Wat werkt nu werkelijk, politiek en praktijk van sociale interventies.

Waar het ene boek bolstaat van pessimisme over mislukt sociaal beleid en politieke intriges in een Engels dorp, geeft het wetenschappelijk boek tal van voorbeelden van geslaagd sociaal beleid. Ik sta open voor de inzichten uit beide boeken en ben tegelijk blij dat ik als basis van waaruit ik die boeken lees, de Bijbel heb als vast anker voor mijn visie op en hoop voor de mens en de samenleving.

Komende week komt het sociale beleid weer op de raadsagenda: de Kadernota Welzijnsbeleid gaat over vrijwilligerswerk, mantelzorg en jeugdwerk. Omdat we middenin een cultuuromslag naar meer eigen verantwoordelijkheid zitten, staat de kadernota bol van termen als zelfredzaamheid en sociaal burgerschap. Vanuit mijn nieuwe leesvoer heb ik alvast twee inzichten opgedaan: (1) slechte leefgewoontes en kindermishandeling zijn verwoestende krachten die mensen op een enorme achterstand laten starten in de samenleving.

Zelfredzaamheid is mooi maar laten we dit gegeven nooit uit het oog verliezen. (2) Jeugdzorg kan een stuk effectiever worden als men eenvoudig de gekozen methode consequent toepast. Dat laatste lijkt te simpel om waar te zijn, maar uit recent onderzoek blijkt dat als alle barrieres die een welzijnswerker hinderen hun werk goed te kunnen doen (zoals een te hoge werklast) de effectiviteit al wordt verdubbeld!

Hanna Riezebos, fractievertegenwoordiger