Will and the People brengt gigantisch feest
Door Rob Ulrich
De lente is nu echt begonnen, en dat is te merken in het centrum. Een aangename temperatuur, zelfs ’s avonds nog, volle terassen, veel vrolijke mensen en een goede omzet voor de horeca. Apeldoorn bruist weer eens. Gigant was vanavond, vrijdag 21 maart, ook een plek waar een feestje gehouden werd. Ditmaal met een concert van de Engelse band. Will and the People is in 2010 in Londen opgericht en bestaat uit frontman Will Rendle (zang, gitaar en bas), Charlie Harman (drums), Jim Ralphs (keyboard) en Jamie Rendle (gitaar, bas). De band bestaat nog steeds in deze samenstelling.
De bandleden ontmoeten elkaar in 2010 op het Glastonbury Festival in Engeland. Vanuit het Engelse White Waltham, een plattelandsdorpje ten westen van Londen, schrijven en oefenen ze hun nummers en nemen hier ook hun muziek op. De grote doorbraak kwam in 2012 met Lion in the Morning Sun, een single die voorafgaand aan hun debuutalbum Will and the People (goh…) ook in Nederland de Top 40 bereikte.
De popzaal was redelijk gevuld, met publiek dat of al wist wat de band zou brengen of het concert als een kennismaking zagen met de band. Gigant had in de aankondiging gezet dat de band ska en rock muziek zou brengen. We zouden het meemaken.
Het concert begon met een tweetal nummers van het laatste album Past the Point of No Return, dat alweer uit 2021 dateert. De nummers Past the Point en Logged In werden strak uitgevoerd, maar zowel de band als het publiek moesten nog aan elkaar wennen. Dat gold uiteraard niet voor de tientallen aanwezige die hard fans die vanaf de eerste woorden al luidkeels meezongen. Dat was na het vijfde nummer (Hosehead) wel anders. Het publiek kwam langzaam los uit de houterige en afwachtende houding. De muziek ging ook steeds meer van zeer toegankelijke popmuziek naar rock. Na I Turn Away bracht de band een nieuw -nog naamloos- nummer dat bij het publiek zeker in de smaak viel.
Hierna ging de band pas echt los en knalde opzwepende rockmuziek uit de muziekinstallatie. Masterpice, Shame, Wasting Time, SOL; knap als je als muziekliefhebber dan nog stil zou staan. Wat een sfeer en wat een heerlijk reacties vanuit het publiek. De set werd afgesloten met Lion in The Morning Sun, dat voor de gelegenheid ook ineen rock uitvoering gespeeld werd, maar direct door het publiek herkend en meegezongen werd. Het zou echter nog niet het einde van het concert betekenen.
Na een korte pauze verschenen zanger Will Rendle en gitarist Jamie Rendle op het podium en gingen direct het publiek in om daar midden in de zaal het nummer Falling Down te brengen. Het werd enorm gewaardeerd en de tekst werd opnieuw letterlijk meegezongen. Wat een sfeer. Na Falling werd door de inmiddels weer voltallige band Gigantic gespeeld. Een prachtig en ingetogen nummer. ”But together me and you, We could be gigantic”. Het laatste nummer was Salamander, een nummer dat afkomstig was van het eerste album van Will en ook op single uitgebracht werd. Het was een knaller van een afsluiter. Het publiek had gekregen wat ze wilde; een heerlijke muziekbeleving.