Win-winst voor de horeca-profiteurs

Vorig jaar leek een nieuwe koers te zijn ingezet met het festival Jazz in the Woods. Met Grolsch werd een grote partner toegevoegd aan het rijtje sponsoren en ook de gemeente pakte zijn verantwoordelijkheid om in moeilijke economische tijden de Apeldoorners een groot feest te kunnen bezorgen.

Dit jaar liep alles anders. De gemeente moest noodgedwongen de geldkraan behoorlijk dicht draaien. Er kwam nog wel wat in het festivalpotje, maar niets wat in verhouding kon staan met een jaar eerder. Het festival leek ten dode opgeschreven, de organisatie moest op zoek naar andere mogelijkheden. Vrienden in het brede netwerk van de organisatie boden dit jaar de uitkomst en pakten hun verantwoordelijkheid richting de Apeldoornse maatschappij die de ondernemers op zijn beurt weer bestaansrecht geven. Geven is immers het nieuwe hebben, nu is het moment elkaar te helpen. Daarom kon dit fantastische, zo niet beste, evenement van Apeldoorn door gaan. Zelfs nog goed beveiligd.

Wat mij wel verbaasde was dat de gemeente de horeca een vrijbrief gaf (lees: horecavergunning) om massaal drank te verkopen. Een extra tegenvaller voor de organisatie. De horeca is namelijk de grootste profiteur van dit evenement. Zo’n 80.000 mensen werden tijdens het festival voorzien van heerlijk koud bier (niet alleen van de sponsor), lekkere wijn en hoofdpijnrosé. Op een enkele verantwoordelijke horeca-ondernemer na, gaat al het geld in eigen kas van de Apeldoornse horeca. Er is bijna geen enkele horeca-ondernemer die tijdens Jazz in the Woods zijn verantwoordelijkheid heeft gepakt richting de Apeldoorners om het evenement nog meer cachet te geven.

Een simpel rekensommetje: als 80.000 mensen gemiddeld € 1,- zouden spenderen aan de horeca en de horeca daarvan € 0,10 zou afdragen, kon er met de opbrengst van € 8.000,- wellicht nog 1 of misschien zelfs 2 (top)artiesten worden geboekt, die weer zoveel mensen aantrekken dat het op een avond als vrijdag voor iedereen goud zou opleveren. Win-win… Nu vooral win-winst voor de horeca.

Om die reden is de organisatie van het evenement al eens boos geworden. Niet alleen tegen de onverantwoordelijke profiteurs, maar ook richting gemeente om na het dichtdraaien van de geldkraan, te gemakkelijk te voorzien van dergelijke vergunningen. Natuurlijk is het begrijpelijk dat de overheid roept minder makkelijk te willen en moeten zijn met geld geven, en dus makkelijker wil zijn met faciliteren. Alleen lijkt deze vorm van faciliteren volledig de plank mis te slaan. Je beperkt immers terecht en noodgedwongen de financiële ondersteuning, Apeldoorn zit nu eenmaal in die crisis. Dan zou je de organisatie kunnen helpen, inkomsten te genereren door de horeca-vergunning te koppelen aan een nieuwe inkomstenbron. De horeca profiteert immers volop, betaalt nu een schijntje en profiteert het meest maximaal. Dat is misschien wettig keurig geregeld, maar het is zeer oneerlijk naar de organisatie die het met minder geld moest doen. En misschien nog wel oneerlijker naar de Apeldoorners zelf. Zij verdienen in crisistijd nog altijd het beste feest van Apeldoorn.

Daarom geef ik de organisatie van Jazz in the Woods niet alleen een compliment voor de line-up, maar vooral alle lof en complimenten voor de enorme inspanningen en verantwoordelijkheidsgevoel richting de Apeldoorners, richting mij… want ik vond het wederom een fantastisch feest!

 Laden ...