Anne en Max laten niks aan het toeval over

Ook als je Max heet, heeft een zaak met jouw naam erin iets bijzonders. Althans, ik krijg dan een kinderlijk enthousiasme over me. Hoe toevallig steekt de wereld toch in elkaar dat ik dit mag meemaken? Jaren geleden bij een eerste bezoek aan Anne&Max, werd dit warme gevoel bruut doodgeslagen door de koele reacties van het Utrechtse personeel. Bij een tweede bezoek aan dezelfde zaak in Den Haag heb ik het noemen van mijn naam dan ook volwassen achterwege gelaten.

Deze maand is de formule van catering-keten Albron (5.000 medewerkers) ook in onze stad geland. Krijgt Apeldoorn daarmee de stadse allure waar we soms zo naar verlangen? De locatie is slim gekozen rond de horecahoek Hoofdstraat/Paslaan. Op dit moment nog een kruispunt, maar over niet te lange tijd wordt deze plek omgetoverd tot een echt plein. En ook slim: als openingsactie een gratis warm drankje als je Anne of Max heet. Dit lijkt mijn herkansing op een portie kinderlijk geluk. Heb sinds kort ook een collega die Anne heet, die bereid is als extra troef mee te gaan. Anne en Max laten dit keer niks aan het toeval over.

De Apeldoornse serveerster stelt niet teleur door het eerst niet te geloven dat we echt zo heten. Mijn rijbewijs brandde in mijn rechterjaszak en iets te snel geef ik het aan haar. Vond wel dat ze het iets deskundiger had kunnen controleren, maar dat is misschien dan ook wel weer iets teveel gevraagd. Ze verklapte dat ze tot nu toe vooral deze korting aan Annes had gegeven. Een snelle blik door de volle zaak liet ook duidelijk zien dat de vrouwen op alle fronten in de meerderheid zijn. De enige werkende man was op zijn knieën en met de rug naar de zaak bezig de audioinstallatie te fixen. Iets wat hem trouwens niet lukte tijdens ons bezoekje.

En verder is de tent echt exact zoals ik me kon herinneren uit Utrecht of Den Haag. Moest af en toe naar buiten kijken om te checken of ik nog in Apeldoorn was. Een vreemd gevoel wat me ook bij een McDonalds of Starbucks wel eens overvalt. De teksten op de kaart en aan de muur zijn grappig en de serveerster had het bij de broodkeuze over ‘blondbrood’. En toen knapte mijn droom. Zag het voor me hoe een bloedserieus kijkende trainer dit woord er bij de jonge serveersters heeft ingestampt. Er wordt door de managers van Albron volgens mij helemaal niets aan het toeval overgelaten. De inrichting is doordacht, de bediening voorkomend, het eten hip en de gratis thee smaakte prima. In theorie klopt hier alles. Bijna; de muziek komt vast nog wel goed, maar de ziel van een gepassioneerde horeca-ondernemer ga ik hier nooit vinden. Authenticiteit laat zich gelukkig niet vangen in een formule.

De volgende dag heel bewust naar de buurman Alfred (Kookt) geweest. Hij wist nog hoe ik mijn salade graag eet en heb extra genoten van hoe hij al kletsend, kokend, bedienend, bellend zijn zaak runt. Anne&Max heeft mij laten zien hoe leuk en puur onze Apeldoornse Alfreds zijn. En gelukkig hebben we er daar nog veel meer van.