Coronazomer: Nelke en Ton van der Gaag van camping ´t Spoek

Het is een gekke zomer. Waar de meeste Nederlanders, en dus ook Apeldoorners, vaak richting het warme zuiden of andere tropische oorden gaan, kiezen velen er dit jaar voor de zomervakantie anders te vieren. In onze zomerserie ‘Coronazomer’ zie je de komende weken flink wat Apeldoorners langskomen die ieder op een eigen manier de zomer doorkomen.

Deze keer gaan we op bezoek bij Nelke van der Gaag van alcoholvrije camping ‘tSpoek, al meer dan 85 jaar een begrip in Beekbergen. Samen met Ton voert zij het beheer over deze kleinschalige camping. Wat waren voor hen de effecten van deze coronacrisis?

Wat was je eerste reactie toen je hoorde dat de campings niet open mochten?

″Daar waren we niet zo heel erg van van de kaart. Dat heeft 2 redenen; ten eerste omdat er toen werd gezegd: ‘misschien, we wachten af, we gaan kijken’. Dat kon dus nog alle kanten opgaan, dachten we. En 2, dit is niet ons eigen bedrijf, wij zijn in dienst van de stichting. We staan op de loonlijst, we beheren ons hier te pletter, maar het is niet ons eigen bedrijf. We weten ook een stichting is geen commercieel bedrijf, we werken zonder winstoogmerk, alles wat wordt verdiend vloeit weer terug naar de stichting. Ik wil niet zeggen dat we een grote pot hebben, maar is wel een potje om op terug te vallen. En nee, we waren zeker niet meteen in paniek.” 

De voorbereidingen voor het nieuwe seizoen waren al in volle gang, denk ik zo. Had je al veel reserveringen op dat moment?

″Jazeker, we hadden al reserveringen, in april en in mei. Toen kwam op een gegeven moment de berichtgeving dat de camping wel open mocht, maar wel met allerlei mitsen en maren. Daarmee zijn we wel direct aan slag gegaan met de reserveringen die we al hadden staan. Wat voor ons fijn was dat de vaste gasten meteen konden komen, want die hebben eigen voorzieningen en een groot deel van deze camping zijn vaste gasten, daarmee heb je ook direct een financiële basis. We hebben er wel voor gekozen om tot 4 mei geen huisjes te verhuren. We zijn de huisjes toen gaan zien als privé sanitair voorziening voor allerlei seizoensgasten of vaste gasten zonder eigen sanitair, want de sanitairgebouwen waren allemaal gesloten. Dat had de meeste impact. Al met al een hele klus om te regelen. We werkten met blauwe briefjes en stelden de roosters samen wie, wanneer en waar gebruik konden maken van de privé sanitaire voorziening. Zo hebben we eigenlijk alles kunnen regelen.”

Was de regelgeving een beetje te begrijpen? Het was wel een chaotische tijd.

″In eerste instantie helemaal niet. Toen er werd gezegd de sanitairgebouwen moeten dicht, dat is duidelijk. Wat er toen ging spelen was dat je de nieuwe regelgeving vanuit de regering had, maar ook de bestaande regelgeving. En de bestaande regelgeving is dat je altijd je gasten sanitair aan moet kunnen bieden. Al komen ze hier met een mega-camper met 3 douches en 6 wc’s, je moet een sanitaire mogelijkheid bieden. En daar zat dus heel veel discussie. En in elke provincie weer andere regels. Met de mini-sanitairtjes konden we er iets soepeler mee omgaan. Er moet maar een BOA op je terrein komen met als gevolg dat hij je camping op slot doet. Kortom chaos troef.”

Wanneer heb je je eerste gasten weer mogen ontvangen?

″Meteen eigenlijk op 1 april konden de vaste gasten met stacaravan en eigen sanitair weer bij ons terecht. Daarnaast seizoensgasten voor wie we een privé sanitair konden regelen. Op 4 mei kwamen de huisjes weer beschikbaar, waardoor het roosteren wel ingewikkelder werd, want de sanitairgebouwen zaten nog steeds dicht. Die gingen op 15 juni weer open en konden we ook de trekkershutten weer gaan verhuren. Wat we merken . Dat hebben we een paar dagen later op 19 juni ook gedaan.”

Veel mensen blijven dit jaar in Nederland. Kunnen jullie dat ook merken?

″Dat hebben we zeker kunnen merken. Wat we merken is dat we zitten voller zitten dan anders. Gelukkig, want we hadden wel een slappe start. Dan is het fijn dat je nu wat voller zit. Ze komen ook voor een wat langere tijd, niet na een mid-week door naar Zuid-Frankrijk, maar gewoon 3 weken kamperen. En we merken en dat vinden we zeer significant meer vraag naar vaste plekken. Om in de toekomst verzekert te zijn van een fijn eigen plakje als er zich weer iets voordoet. Er is altijd wel verloop in vaste plekken. Als er nu een vaste plek wordt aangeboden is die in no time weg.”

 Moet je inmiddels al ‘nee’ verkopen of kunnen de mensen nog steeds bij jullie terecht?

″Op dit moment zitten we echt helemaal vol en heb ik vanmiddag iemand moeten teleurstellen. Voor mensen die geen elektriciteit nodig hebben is er in zo’n geval vaak nog we een gaatje te vinden.”

Wat is feitelijk de capaciteit van de camping?

“We hebben zo’n 85 vaste plaatsen, ruim 10 seizoensplaatsen, een twintigtal kampeerplekken, 11 huisjes en 2 trekkershutten en een hut in aanbouw.”

Hebben jullie nog veel te maken gehad met de veiligheidsregio over de te volgen maatregelen, hoe liep daarvoor de communicatie?

″We konden dat overal en nergens vinden In het begin heb ik ze een keer gebeld en kreeg je niet echt heldere antwoorden, iedereen was zoekend. Nog een keer gebeld met een specifieke vraag of we onze huiskamer, de ruimte naast de receptie, voor onze gasten mochten openstellen. Daarop wat het heldere antwoord ja met inachtneming van de 1,5 meter regel.”

Als je op dit moment terugkijkt op het laatste halfjaar. Wat was dan het moeilijkst?

″Het lastigst vond ik alle gedoe rond de sanitaire voorzieningen, ik wordt nog gek van alle blauwe briefjes voor het sanitairrooster. Ik ben blij dat het nu weer redelijk normaal kan. Voor de regels die van toepassing zijn op het sanitair maken we gebruik van de protocollen van de HISWA/RECRON.” 

Denken jullie zelf nog aan vakantie?

″We gaan altijd in de winter op vakantie. Per 1 november gaat de camping dicht en zijn we druk met het winterklaar maken van de camping, alle gas afsluiten en de grondige schoonmaak. Daarnaast ook met het maken van de eindafrekening voor de vaste gasten. Na december gaan we dan meestal voor een paar korte periodes op stap, niet ver weg, een weekje Duitsland, bijvoorbeeld Winterberg. De Waddeneilanden gaan we ook wel naartoe. En in maart begint het weer.”