In Beeld: Hansen Tomas, terug van weggeweest

Hij is terug van weggeweest en heeft al 2 nieuwe singles uitgebracht, maar er staat nog meer op de planning. Een nieuw album, nieuwe singles en misschien weer gaan toeren. Hansen Tomas is terug en dat pakt niemand van hem af. Na zijn megahit van 2008, ‘1000 En 1 Gedachten’, heeft hij 2 albums en een aantal singles uitgebracht. Daarna volgde 9 jaar stilte. Hij zat in de put, met zichzelf en met drugs. Hij heeft in een afkickkliniek gezeten en kreeg een kind. Nu is hij al 4,5 jaar clean en heeft hij niet stilgezeten. Zijn 2 nieuwe singles, ‘Wat Moet Ik Doen’ en ‘De Bom’, doen het goed en ook heeft hij een gouden plaat binnen gehaald.

Wie ben je en wat doe je?

“Ik ben Hansen Tomas, 34 jaar, en ik ben een zanger, songwriter en producer. Ik ben nu 13 jaar bezig in de muziekindustrie op alle fronten. Afgelopen jaren heb ik heel veel geschreven voor anderen en het laatste jaar echt volledig gefocust op mezelf. Om zelf als artiest weer muziek uit te brengen en hopelijk onder de aandacht te komen van veel mensen, zodat ik weer lekker kan spelen.”

En hoe ben je dan precies begonnen met muziek maken?

“Ik kom uit een hele muzikale familie; mijn vader speelde in bandjes, mijn broer heeft in bandjes gezeten, mijn zus is ook muzikaal en bij mij thuis werd er altijd muziek gemaakt. Ik denk dat ik op vrij jonge leeftijd, een jaar of 8, een soort droom had om op het podium te staan. Ik weet nog dat ik luisterde naar Bryan Adams op mijn koptelefoon en dan zag ik mezelf in een uitverkocht stadion staan. Daar begon een beetje mijn passie voor muziek. In die jaren heb ik les gehad van mijn vader, op mijn 15^e heb ik toen een keyboard gekocht en liedjes nagespeeld van de radio. Een paar jaar later ben ik gaan produceren. Het werd er, zoals ze dat zeggen, met de paplepel ingegoten. Ik heb er altijd veel tijd ingestoken om gewoon lekker te kunnen spelen met muziek.”

Je hebt verder geen muziekles gevolgd, was dat een bewuste keuze?

“Nee, niet echt. Tot het moment dat ik een platencontract kreeg, had ik nog nooit les gehad. Natuurlijk hebben mijn broer en mijn vader mij wel eens wat geleerd, maar het grootste gedeelte heb ik wel zelf geleerd. Toen ik op een gegeven moment een deal kreeg, werd wel gezegd: ‘Misschien is het een goed idee als je op zangles gaat en wat pianolessen neemt.’ Dat heb ik ook gedaan, alleen als je mij vraagt om iets te vertellen over theorie van muziek, dan kan ik je echt niks vertellen. Ik weet akkoorden en zou eventueel noten kunnen lezen, maar daar ben ik veel te lang mee bezig om te ontcijferen welke noot het is. Maar ik moet wel zeggen, en dat merk ik nu wel, dat het zou wel fijn zou zijn als ik wat meer kennis zou hebben. Ik heb het idee dat het mijn muzikaliteit vergroot, ik heb het gevoel dat het meer opties geeft. Toch voel ik niet echt de noodzaak om het te doen, want het gaat prima op de manier hoe ik nu bezig ben.”

Je had het al even over je vader en je broer, maar is er specifiek iemand die je geïnspireerd heeft om een carrière te vervolgen in de industrie?

“Ik heb altijd het gevoel gehad dat het bij mij hoorde en ik vond het gewoon superleuk om te doen. Op een gegeven moment, op mijn 13e, zong ik samen met mijn broer. Ik zong de 2e stem bij zijn liedje. Toen stond ik daar, met mijn jonge hoofd, voor 50 man te zingen. Na dat optreden dacht ik: “Holy shit, dit wil ik gaan doen.” Ik vond het zo gaaf en toen is het allemaal in een stroomversnelling gegaan. Dus dat was voor mij het moment dat ik realiseerde wat ik wou doen.”

Je eerste hit was natuurlijk ‘1000 En 1 Gedachten’, maar hoe is dat nummer tot stand gekomen?

“Ik heb dat nummer zelf helaas niet geschreven. Dat nummer is geschreven door 3 andere mensen en werd ingestuurd. Ik had toen een deal en er werd een ‘writers week’ georganiseerd met allemaal schrijvers, want ik had liedjes nodig. Die mensen waren er toen niet, maar hadden wel een liedje ingestuurd. Dat was ‘1000 En 1 Gedachten’. Het was meteen zo tof, we wilden sowieso die plaat gaan gebruiken. Volgens mij hebben wij toen alleen qua tekst wat dingen aangepast. De eerste zin van hun was: “Ze is van de wind, zon en de maan.” De legendarische zin: “Ik google je naam met 0 resultaat” heeft het plekje overgenomen. Dat is dus hoe ik aan het liedje ben gekomen.”

Wat was uit die tijd, 2008 en 2009, echt een memorabel moment?

“Dat zijn er zoveel. Eén van de dingen die de meeste indruk op mij heeft gemaakt is de trip naar Afghanistan. Dat was wel echt heel vet. Ik had een liedje, ‘Beeld Zonder Geluid’, en ik was uitgenodigd voor een thuisfrontdag. Dat zijn achterblijvers van militairen en zij organiseren een dag waarbij ze gaan beeldbellen met mensen die zijn uitgezonden. Daar moest ik het liedje spelen en, aan de hand van dat optreden, kreeg ik op een gegeven moment terug dat mensen van het thuisfront dat lied omarmden. In hun beleving vertelde het precies wat zij voelde.

Toen kreeg ik de vraag of ik naar Afghanistan zou willen gaan om daar voor de militairen te spelen, omdat zij het daar natuurlijk heel erg zwaar hebben en af en toe even wat luchtigs kunnen gebruiken. In eerste instantie dacht ik: “Ja dag, dat ga ik echt niet doen.” Er werden allemaal aanslagen gepleegd, raketten die inslaan en ga zo maar door. Maar uiteindelijk heb ik het toch gedaan, ik ben er 9 dagen geweest op 3 verschillende kampen en dat was echt een onvergetelijke ervaring. Ja, dat was echt heel dope.”

Je hebt 3 jaar later een nieuw album uitgebracht, ‘Wie ik ben’. Waarom duurde dat zo lang?

“Nou ja, ik was voor het eerste album getekend bij Sony BMG en wij merkten op een gegeven moment dat het gewoon niet liep met hun. Wij vonden dat ze te snel door wilde naar een volgende plaat, na twee maanden namelijk. Wij waren heel Nederland aan het afreizen, overal aan het spelen en mensen reageerden er goed op. Dus dat zorgde voor best wel veel frictie bij de partijen. Toen hebben wij, mijn manager en ik, op een gegeven moment gezegd: ‘Laten we het gewoon lekker zelf doen.’

Toen zijn we een eigen label gestart, maar het eerste jaar na de release van mijn album was ik hartstikke druk. Daarna ben ik gaan schrijven, gaan zoeken naar de mensen met wie ik samen wilde werken en dat heeft gewoon heel lang geduurd. Veel te lang, want de hele bubbel rondom Hansen Tomas was inmiddels weer verdwenen. Dat merkte je ook aan het feit dat het niet gedraaid werd op de radio, ik had ook weinig interviews. Dat was echt wel jammer, maar ook daar heb ik een hele leuke tijd mee gehad. Ik ben naar Amerika geweest om daar het album op te nemen, dat was supervet. Maar dat heeft echt te lang geduurd.”

Als je nu terugkijkt naar dat album, wat vind je dan van de nummers?

“Ik vind het lastig om daarnaar te luisteren, omdat ik in die periode ook wel dingen deed die niet gezond waren voor een artiest. Ik heb toen in een afkickkliniek gezeten en ik was in die tijd veel te veel bezig met dat soort rare dingen. Daar leed mijn stem ook onder. Als ik het terugluister dan vind ik het zo slecht ingezongen, het klinkt zo verschrikkelijk. De lyrics en teksten vond ik op dat moment tof, maar nu denk ik: ‘Waarom heb ik dat gedaan?’ Dat zal je natuurlijk altijd hebben, ook met de dingen die ik nu maak. Een beetje gemengde gevoelens dus. Ik heb wel mooie herinneringen aan het album, maar ik kan er echt niet naar luisteren.”

Je noemt het net al even, maar hoe is het eigenlijk om in een afkickkliniek te zitten?

“Heel fijn, voor mij kwam het echt op het juiste moment. Ik had zo’n puinhoop van mijn privésituatie gemaakt, van mijn leven, op zakelijk gebied ook en ik werd op dat moment vader. Ik moest gewoon een hele harde reset hebben, alles weer even opnieuw doen. In een afkickkliniek zit je gewoon 6 weken afgesloten van de buitenwereld aan jezelf te werken. Alle rotzooi opruimen die je hebt gemaakt en ik heb gewoon een nieuwe start gekregen daarna. Dat was echt heel tof. Ik zou bijna zeggen dat ik het iedereen aanraadt, dat doe ik niet, maar voor mij was het echt heel fijn.”

Je bent nu al best lang ‘clean’, is dat lastig om vol te houden?

“Ik ben nu 4,5 jaar clean en ik ben het nu zo gewend, dus nee. Natuurlijk mis ik soms gewoon een keer een wijntje bij het eten, maar voor de rest is het prima te doen. Mijn leven is zoveel beter geworden; zoveel minder stress, geen financiële problemen meer en dat wil ik voor geen goud meer verliezen. Ik denk er ook niet aan om het ooit nog eens te doen, maar de weg hier naartoe was echt wel zwaar. Ik ga harstikke lekker, dus het is nu weinig moeite.”

Je hebt er dus veel aan overgehouden, doe je nog iets met die kennis?

“Ik heb best wel veel meegemaakt in de afgelopen jaren op persoonlijk vlak, maar ook op zakelijk vlak. Ik heb gewoon best wel wat fouten gemaakt in het verleden. Als het gaat om muziek, het stukje grenzen aangeven, juist aangeven of je iets wel of niet leuk vindt. Ook heb ik roofbouw gepleegd op mijn lichaam maar daar nooit aandacht aan geschonken en zakelijk wat domme keuzes gemaakt, bijvoorbeeld niet altijd verdiept in contractuele dingen.

Ik dacht: ‘Het zal allemaal wel.’ Mijn mindset was: ‘Ik wil rijk en beroemd worden. Ik heb nu een deal en een management, dat komt allemaal wel goed.’ Ik zie om me heen zoveel jonge talenten die net beginnen in de industrie of nog op een muzikale opleiding zitten. Met verschillende mensen heb ik gesprekken gehad en dan hoor je bepaalde situaties die ik ook heb meegemaakt. Ik merk dat ik het heel fijn vindt om mijn ervaring mee te geven en niet per se te adviseren, maar te vertellen hoe ik dingen heb gedaan.

Dat heeft uiteindelijk geresulteerd in een programma wat ik heb ontwikkeld samen met mijn management. Ik ga dan op scholen spreken om mijn verhaal te doen, ‘The Rise and Fall’ van artiest-zijn, om het zo te zeggen. De valkuilen waar ik ben ingetrapt, de verkeerde keuzes die ik heb gemaakt en de gevoelens of gedachtes die ik heb genegeerd. Zo hoop ik dat ik ze een beetje kan voorbereiden op hetgeen wat ze kunnen verwachten, in de hoop dat ze daar verstandiger mee om gaan en niet dezelfde fouten gaan maken als ik. Ik heb er nu een paar gedaan, het is echt heel tof om te doen en de reacties waren ook heel nice.

Mensen vonden het echt heel gaaf dat ik dat wilde doen en mijn verhaal wilde delen. Ik heb ook het idee dat het wel werkt. Ik vind het ook gewoon superleuk om jongeren te helpen, niet alleen op het gebied van muziek, maar ook gewoon op persoonlijk vlak. Zelf heb ik zo erg geworsteld met mijn gevoel en emoties, ik vind het gewoon belangrijk dat mensen weten wat ze kunnen verwachten. Het programma heet ‘De 5 van Hans’ en het is echt tof om te doen.”

Je bent best lang uit beeld geweest, maar heb je toen nog veel met muziek gedaan?

“De eerste jaren heb ik helemaal niks met muziek gedaan. Ik kreeg een kind, ik ging zonder drugs door het leven, dus ik wilde me eerst daar op focussen en mijn leven op de rit krijgen. Na 2 jaar had ik wel echt weer zin om wat te gaan doen. Toen ben ik gewoon langzamerhand weer gaan produceren, hier en daar wat zangles geven, wat oude contacten benaderd dat ik er weer was en zo is het balletje gaan rollen. Ik ben heel veel gaan schrijven voor anderen, dat heeft ook geresulteerd in mijn eerste gouden plaat.

Ik heb een aantal liedjes geschreven voor Tino Martin en daar heb ik de gouden plaat voor gekregen. Dat was echt supervet, maar ik wilde zelf ook weer dingen uit gaan brengen. In samenwerking met een label, Redline Music, en mijn management, BRNDRZ, zijn we dat gestart. Het is supernice om te doen. Alleen jammer, maar goed dat heeft iedereen, dat het hele coronagedoe erdoor kwam. Er gebeurt natuurlijk niet zoveel nu, maar ik kan altijd lekker blijven schrijven.”

Je hebt dus voor Tino Martin die nummers geschreven, hoe ben je bij hem in beeld gekomen?

“Billy Dans, een schrijfmaatje van mij, die had connecties met het management van Tino. Wij hebben gewoon liedjes opgestuurd, echt heel veel liedjes. Ze vonden ons wel tof en vroegen of we vaker voor hem wilde gaan schrijven. Zo zijn al die liedjes op het album gekomen, het laatste jaar heb ik ook best wel wat nummers voor hem geschreven. Ik kan er een heel mooi verhaal van maken, maar zo gaat dat. In 9 van de 10 gevallen moet je gewoon even wat opsturen en hopen dat mensen het tof vinden. Als ze het tof vinden, dan heb je geluk en wordt het gebruikt.”

Aan het begin van dit jaar heb je een nieuwe single uitgebracht, ‘De Bom’. Heb je bij dit nummer iets anders gedaan dan normaal?

“Ik heb dat nummer helemaal zelf geproduceerd en helemaal zelf geschreven. Dat is echt tof, het is trouwens ook voor het eerst dat ik het helemaal zelf heb gedaan. Ik heb er toch voor gekozen om iets meer te trekken naar wat er nu al is qua sound; een akoestisch gitaartje, drumstel, om toch de kans te vergroten dat het nummer meer gedraaid wordt. Ik was er best onzeker over, ik kan namelijk wel produceren, maar ik heb nog nooit ‘release ready’ platen geproduceerd.

Ik had deze plaat al klaar en toen stuurde ik een demo naar een producer om me te helpen. Hij zei: ‘Ik weet eigenlijk niet wat ik er nog aan moet doen, dit is gewoon goed.’ Dus toen heb ik de plaat maar uitgebracht, maar ik was er echt onzeker over. Tot mijn grote verbazing werd het nummer gelijk toegevoegd op de playlist van 100% NL. Dat was echt een geluksmomentje, 12 jaar na ‘1000 En 1 Gedachten’ en er is van alles gebeurd. Nu dus een plaat zelf geschreven, zelf geproduceerd en hij wordt gewoon gedraaid op de radio. Dat is echt een magisch moment, dat zijn de leuke dingen.”

Het is dus goed opgepakt door radio en je bent weer in de media te zien, voelt het weer goed om terug te zijn?

“Ik had laatst ‘Muziekfeest op de Radio’ in Breda voor AVROTROS en dat was een liveoptreden. Ik mocht spelen met een band, voor het eerst in 10 jaar. Toen stond ik tussen al die artiesten en toen voelde het inderdaad alsof ik er weer was. Dat voelde echt wel heel goed, ik voel me gewoon weer helemaal thuis. Ik had die vibe van 12 jaar geleden weer, dat is echt tof om te ervaren. Het is natuurlijk ook superleuk om te doen. Lekker muziek spelen, al die mensen weer te zien en met te gekke bandleden op te treden. Voor het eerst in vele jaren had ik gewoon weer echt plezier met wat ik aan het doen was. Dat is voor mij één van de belangrijkste dingen die is veranderd, want op een gegeven moment vond ik het vroeger gewoon niet leuk meer.”

Je bent nu eigenlijk een beetje met een comeback bezig, staat er nog meer op de planning?

“In eerste instantie ‘Los van ‘De 5 van Hans’, waarvan ik hoop dat ik dat na de zomer op locatie kan doen, ga ik me even afzonderen van de buitenwereld. Ik ga me volop focussen op het schrijven van nieuwe liedjes, daarnaast ben ik bezig met een plan voor na de zomer. Volgend jaar wil ik sowieso een EP of een album en 5 singles uitbrengen, ook hoop ik dat weer wat festivals opengaan. Ik heb al wel wat optredens staan, maar dat is allemaal nog een beetje onzeker. Ook blijf ik gewoon schrijven voor andere mensen, dat blijft leuk om te doen. Sinds kort zit ik ook op TikTok, want ik merk toch dat je via dat platform heel snel mensen kan bereiken. Zo probeer ik een beetje te zorgen dat meer mensen mij gaan zien en horen.”

Er staat dus veel op je planning, staat er dan ook nog iets op je bucketlist?

“Ik zou het heel, heel, tof vinden om een keer aan ‘Beste Zangers’ mee te doen. Het concept van dat programma vind ik heel gaaf en de ervaring lijkt me gewoon super. Ik kijk het altijd en dan denk ik altijd over meedoen. Het zou mooi zijn als ik dat volgend jaar van mijn bucketlist af kan halen. Als het gaat om medezangers die meedoen dan zou Willem, van The Opposites, echt gaaf zijn. Anouk zou ook gaaf zijn, zij is al zo lang bezig en maakt zulke toffe dingen. Ik vind haar echt onwijs goed.

Op The Opposites ging ik altijd stuk. Willem heeft ook een album uitgebracht, ‘Man In Nood’, 2 of 3 jaar geleden. Hij heeft ook helemaal in de put gezeten, bijvoorbeeld met zichzelf en verslaving. Als ik naar dat album luister is het net alsof ik naar mezelf luister. Ik vind dat album zo keihard, voor mij voelt het als een stukje kunst. Daarom hou ik ook van muziek, dat je op die manier zo verbonden met iemand of iemand zijn gevoel kan zijn. Dat vind ik zo ontzettend vet. Het zou dus heel dope zijn als ik op de ‘Beste Zangers’ kan verschijnen en dat hij er ook bij zit. Ik heb ook nog een track liggen waarop hij volgens mij ook goed zou passen. Mocht die kans zich voordoen, dan ligt het liedje al klaar.”