Sporten is net effe anders met Guus

Na de paralympische spelen ben ik benieuwd geworden naar hoe de gehandicapte sporten in elkaar zitten. In deze serie ga ik 10 weken verschillende sporten bezoeken in Apeldoorn. Niet zomaar een sport, maar voor mensen die mindervalide zijn. Het verbaasde mij enorm dat er zo veel aanbod was in sport voor mensen met een beperking. Hoe voelt het voor de mensen om te kunnen sporten, en hoe denken zij erover? Daar ga ik naar op onderzoek. Vandaag neem ik een kijkje bij Guus.

Het vrolijke knulletje

Guus is een vrolijke jongen met het syndroom van down. Ik mocht deze les meelopen en kijken hoe het met Guus en het sporten ging. Vandaag was extra speciaal, want het was kinder-ouder les. De ouders mochten afgemat worden door de kinderen, en voor hen was dat extra leuk. Guus is 13 jaar oud en zit op dit moment al 5 jaar op judo.

Plezier

“Wat je vooral bij de kinderen ziet, waaronder Guus, is dat ze echt genieten van het uurtje judo”, vertelt trainer Herman Elberse. “Ze komen elke training met een lach op hun gezicht langs. Natuurlijk zijn ze sommige dagen iets meer afwezig, omdat ze moe zijn of bijvoorbeeld een drukke dag hebben gehad, maar dat hebben wij toch ook? Ik zit soms ook iets minder in mijn vel. Je moet het wel leuk voor ze houden. Dan geef ik soms een luchtigere les, zo hou ik het voor hen en voor mijzelf leuk.”

Toekomst

“Ik blijf toch wel echt bij deze sport”, legt Guus lachend uit. “Hier heb ik ook veel vriendjes op zitten, dus dat maakt het nog leuker. Ik vind het wel leuk om te voetballen, maar ik zou het niet als sport willen. Ik heb zelf voor deze sport gekozen, omdat ik mensen in de houdgreep kan leggen! Dat kan je niet bij voetbal, en daarom ga ik voor judo.”