“Ik ben geen hoer!”

Wat een lekkere titel waarmee de ene persoon duidelijk wil maken aan de andere dat ze geen klanten heeft, maar gasten. Af en toe, ik ben ook maar een mens, ben ik wel eens klant.  Sorry!

Laatst las ik in de krant een artikel met de kop: “consumenten vertrouwen in herstel in de economie nog steeds laag, bestedingen blijven achter”. Je zou denken dat er toch een oorlog gaande is om de klant weer vertrouwen te geven of, in ieder geval, “de strijd om de gunst van de klant” zou rond waren. Niets is minder waar!

Het lijkt af en toe op een complete nieuwe branche vereniging ter bevordering van de verkooppreventie, als ik een winkel of ander dienstverlenende instantie binnenkom.

Voorbeelden.. een paar uit legio.

Ik kom een apotheek binnen. Het is eigenlijk al een slecht teken, maar ik ben de eerst wachtende. Ik ben snel aan de beurt, althans dat denk ik. Vervolgens gaat de mevrouw in kwestie zonder mij een blik waardig te gunnen (ruim 2 meter zie je ook over het hoofd) zeer intens een relatie aan met een 17 inch scherm. 4 minuten verder….. “Wie kan ik helpen?” Ja hoor, dan zijn we vrienden voor het leven.

Ook kom ik kom geregeld in een zichzelf benoemd “grand café”.
“Noem een gerecht en wij maken het onsmakelijk voor je klaar”, lijkt daar het credo te zijn. Mijn opmerking “Sorry, dat ik klant ben” leverde de aansprekende titel op!

De rode draad? Oog hebben voor waar je mee bezig bent: Klanten!
Wat is dan een klant? Oh, da’s gewoon een mens die zich op een gegeven moment niet kan inhouden om geld uit te geven, op een plaats waar het handig is dat jij er dan toevallig bent om hem daarbij te helpen. Als de klant het dan ook nog eens een lekker gevoel geeft om dat geld uit te geven, dan komt hij misschien nog wel terug.

De klant weer centraal! Daar hoef je écht geen hoer voor te zijn om daar je business van te maken. Verkopen is dan ook een vak!

—————————————————————-
By The Way: dit is een berichtje uit de oude doos.

(Foto: Peter Vroon)