Fred de Graaf en ik

Twee onvergelijkbare personen die nu samen een trauma delen: het trauma “Barbertje moet hangen”.
In bijna alles verschillen wij:
Fysiek onvergelijkbaar: Fred een fors postuur, een postuur met statuur. Ik, klein, iel en kalend.
In discussie techniek onvergelijkbaar: Fred rustig, beheerst, abstract, afstandelijk. Ik, snel pratend en waar het de onderklasse van de maatschappij betreft inhoudelijk emotioneel betrokken
Qua carrière onvergelijkbaar: Fred de jurist, burgemeester van Apeldoorn, was Voorzitter Eerste Kamer. Ik raadslid en fractievertegenwoordiger, was voorzitter van de lokale FNV.

Nu delen deze twee onvergelijkbare personen het trauma “Barbertje moet hangen” Fred als slachtoffer van een niet te doorgronden politiek spel. Ik als slachtoffer van een niet te doorgronden persoonlijke kwestie die op een donderdagochtend, onvoorbereid, uit de fractie van GroenLinks werd gedonderd.

Hoe verloopt deze post traumatische stress stoornis: Je vergeet nooit, het slijt, je hebt “de niet zo leuke kanten” van die mensen gezien, dat is een leermoment. Maar conform de leer van de narratieve psychologie: betrokken bagatelliseren de gebeurtenis.

Advies aan Fred van een ervaringsdeskundige: Blijf je opponenten de hand schudden, blijf over koetjes en kalfjes praten. Sta er boven.

StrangeArt is de avatarnaam van Roelof Rump. Over de foto: sommige schoenen blijven knellen, of, “wie de schoen past trekt hem aan”.