Die vluchtelingen pikken mijn woning in

Die vluchtelingen pikken mijn woning in, een veel gehoorde kreet als er een mening wordt gegeven over het vluchtelingen probleem. Hoewel de context waarin die kreet gedaan wordt vaak niet de mijne is, is de stelling juist. Zelf zou ik het anders formuleren, meer politiek. Zo iets als “Er is een beperkt aanbod van sociale huurwoningen en door de instroom van nieuwe Nederlanders wordt de wachttijd langer”.

Maar wat doe je met het gegeven dat “voor ons Nederlanders” geen woning meer beschikbaar is?. Ogen dicht en als politiek zeggen dat die opmerkingen louter uit vreemdelingen haat komen (bekt altijd goed bij de politieke elite), of neem je als overheid maatregelen?.

En juist die maatregelen mis ik in het beleid. Door de liberalisering van de woningmarkt komen er steeds minder woningen beschikbaar voor financieel kwetsbare groepen. De krediet crisis heeft er nog eens voor gezorgd dat woningbouw verenigingen minder bouwen. Door extramuralisering van de zorg wordt er ook nog eens een groter beroep gedaan op woningen met een huur onder de grens van de huurtoeslag. Het gevolg van al die cumulatieve beleidmaatregelen is inderdaad dat voor “Henk en Ingrid” geen woning meer beschikbaar is.

Dus gemeenteraad: Als u de eerstvolgende keer praat over woningbouw planning, zorg dan voor meer woningen in de sociale huursector.