Vissersstoeltje #1

Als fotograaf struin ik vaak met mijn fototoestel diverse locaties af en raak ik soms in gesprek met gewone en aparte mensen. Hoor soms de mooiste en intiemste verhalen. Om deze verhalen een stem te geven zet ik deze mensen op een vissersstoeltje en fotografeer ze, het verhaal noteer ik. Deze week Nr #1.

‘Vanaf mijn derde ben ik opgegroeid in kindertehuizen en op mijn vijftiende ging ik weer bij mijn ouders wonen’

Of ik een bijzonder verhaal heb?, nou mijn hele leven is bijzonder. ik heb te veel meegemaakt, je kunt er een boek over schrijven. Vanaf mijn derde ben ik opgegroeid in kindertehuizen en op mijn vijftiende ging ik weer bij mijn ouders wonen. Nou, je begrijpt dat het wonen bij mijn ouders na al die jaren in een kindertehuis totaal niet ging, het ging voor geen meter. Ik ben vrij snel alweer uit huis gegaan. Eigenlijk ben ik daarna totaal ontspoord, drugs gebruikt en zo.

In ben in Apeldoorn blijven hangen omdat ik voor mijn verslaving bij Horeb in Beekbergen was. Ik woon dus nu al twaalf jaar in Apeldoorn en het bevalt mij goed. Ik gebruik niet meer en drink sporadisch, soms een paar flesjes als het zo uit komt.

Ik werk nu al vijf jaar bij Foenix en ga nooit met een vervelend gevoel naar mijn werk. Ik doe de winkel en de doorstroom van spul, en probeer het een beetje leuk neer te zetten. Ik werk met plezier. Of ik een vaste kracht ben?, nee ik heb een bijstandsuitkering.

Weet je waar ik blij mee ben?, met mijn twee dochters en mijn kleinkind. Gelukkig heb ik een goed contact met hun.