Deel 4: Is online hulpverlenen geschikt voor mensen met een verstandelijke beperking?

De online hulpverlening is zo sterk in ontwikkeling, dat de komende jaren steeds meer hulpverleners online hulp zullen gaan aanbieden. Deze nieuwe vorm van hulpverlening vraagt extra tijd en aandacht voor het ontwikkelen van de juiste competenties en het creëren van goede randvoorwaarden. Dit betekent dat de competenties en randvoorwaarden voor het vorm geven van de hulpverlening verder dienen te worden aangescherpt en uitgebreid (Ligtermoet, I., Vergeer, M. & Zwikker, N., 2011).

Kijkend naar de drie vormen van online hulpverlening die ik beschreven heb van Frank Schalken lijkt met name de interactieve vorm het meest geschikt voor mensen met een licht verstandelijke beperking. Deze vorm lijkt goed aan te sluiten omdat er sprake is van communicatie tussen hulpvrager en hulpverlener. De cliënt kan dagelijks chatten, e-mailen, behandeling en of begeleiding ontvangen. Een uiterst belangrijk aspect is wel dat de organisatie de online hulpverlening op zo’n manier gaat aanbieden dat het makkelijk in gebruik is en op elk niveau te begrijpen is voor de hulpvragers. Die organisatie dient zich hierin te specialiseren. Als blijkt dat een hulpvrager baat heeft bij pictogrammen, is het aan de organisatie om hier op in te spelen.

Janneke is in de praktijk enorm geholpen door online hulpverlening, maar toch gaat zij nog altijd twee avonden in de week naar het sociale steunpunt van de organisatie voor een praatje. Een van de valkuilen bij online hulpverlening is dat de hulpvrager in een isolement komt en aansluiting met haar omgeving misloopt. Ik denk dat het een belangrijk aspect is dat online hulpverlening een aanvulling is op de bestaande reguliere hulpverlening voor mensen met een verstandelijke beperking. Op deze manier kan de zorg en de hulpverlening denk ik meer gespecialiseerd aangeboden worden, dus op maat waardoor de cliënt centraal blijft staan.

Voor de implementatie van online hulpverlening binnen zorgorganisaties ligt de oplossing volgens stichtingookjij.nl (2011) in het langdurig herhalen en het aanbieden van de juiste middelen. Dit kan worden aangeboden in een eigen online leeromgeving, speciaal voor mensen met een beperking.

De wijze waarop de organisatie reguliere hulpverlening aanbiedt, is daarbij een belangrijk vertrekpunt aldus Schalken (2010). Hoe meer de online hulpverlening afwijkt van reguliere hulpvormen, hoe groter de ontwikkelkosten zijn. Daarnaast zal de overgang voor de medewerkers ook groot zijn, waardoor het in goed kunnen gebruiken van het systeem langer duurt. Het is daarom belangrijk dat organisaties goed voorbereid zijn. De meeste vormen van interactieve hulpverlening zijn complex wat betreft technieken en vragen daarom ook de tijd om het goed te ontwikkelen.

Janneke: “ik ben blij met mijn online hulpverlening, maar ik ga nog altijd graag naar het sociaal steunpunt om gezellig koffie te drinken met mijn vrienden hoor”