Het leven is zoet voor Maassen & Co

Sinterklaas, Kerstmis en oud en nieuw. Voor banketbakkers is december dé maand van het jaar. Zo ook bij Maassen aan de Schuttersweg (anno 1959), het epicentrum van een bedrijf dat vier winkels in Apeldoorn van zoete heerlijkheden voorziet.  Eigenaar Gé Hendricksen heeft nauwelijks tijd om Apeldoorn Direct te woord te staan. Hij werkt mee in de kraamkamer van speculaas, marsepein, amandel/boterletters, chocoladeletters en bonbons. Na derde kerstdag (een rustdag voor directeur Gé en zijn personeel) heeft het laatste stukje van de december-marathon plaats. Dan worden er oliebollen en beignets gebakken. En behoren werkdagen die om vijf uur in de ochtend beginnen en na reguliere sluitingstijd eindigen weer even tot het verleden.

Het begint allemaal al in september wanneer de marsepein in blokken van ruim 12 kilo wordt aangeleverd. De aardappeltjes, worsten en varkentjes die ervan zijn gemaakt – en dan praten we over 1000 kilo – gaan dan de koeling in, afgedekt met plastic. Vervolgens zijn de chocoladeletters aan de beurt: pakweg 6000 stuks. Van A tot Z, inclusief de X en de Q. Kwaliteitsproducten die zich niet met het fabrieksproduct in de super laten vergelijken. Surrogaten als witte bonen komen er bij de goede banketbakker niet aan te pas. Ook het suikergehalte is veel lager. Bij Maassen werken ze met amandelen, in een verhouding van 1:1,5. In gewone mensentaal: 1 kg amandelen op 1,5 kilogram suiker.

De chocoladeletter mag dan de veel bezongen letters van banket naar de achtergrond hebben verdrongen, bij Maassen ligt alleen de roomboter-amandelletter S (van Sint) nu in de winkel. ,,Maar op bestelling maken we ook de andere letters van het alfabet, al wordt dat ieder jaar wel wat minder’, legt Gé Hendricksen uit. ,,Nee, pepernoten verkopen we niet. Alles gebeurt hier handmatig. Dat zou veel te veel tijd kosten.’’

Volgende week schakelen Hendricksen en zijn medewerkers vrolijk over op zoetigheid  die de komst van de kerstdagen aankondigt. Dan wordt de marsepein alleen nog in bepaalde taarten verwerkt. En maken de banketletters plaats voor banketstaven. Voorzien van zwarte kersen of ander fruit. Of met een laagje zogeheten Wellingtonspijs, besprenkeld met feestelijke poedersuiker.  Op het menu van de banketbakker zelf prijkt dan als slotakkoord een chipolatapudding. ,,Heel klassiek.’’

De periode van de donkerste dagen voor de kerst is er een verschuiving binnen de top-drie. Kerstkransjes (koekjes), luxe taarten en bonbons ( belangrijk cadeauartikel) staan dan bovenaan. En als het jaar helemaal op z’n einde loopt maakt de frituur overuren. Her en der mogen dan kramen staan en is er concurrentie van het verenigingsleven, de banketbakker bakt ze professioneel bruin. Hendricksen piekert er niet over om de oliebol en appelbeignet in de ban te doen. ,,Onze klanten vinden het fijn om ze mee te nemen.’’

En voor de klanten van weleer die niet meer goed ter been zijn en die hun heil in een serviceflat of verzorgingstehuis hebben gezocht, is er sinds kort een rijdende banketwinkel die op daarvoor gezette tijden voor de ingang van hun appartementencomplex staat. Een experiment dat Hendricksen heeft afgekeken van een plaatselijke bloemist. ,,Daar werd zeer positief op gereageerd en zo is het ook met onze banketwagen. Daar gaan we zeker mee door.’’

En gaat de grootste banketbakker uit de hele omtrek van Apeldoorn (,,onze klanten komen van de hele Veluwe’’) in januari met vakantie wellicht? Even uitpuffen? Hendricksen schudt lachend van nee. Na Nieuwjaarsdag is hij weer vrolijk van de partij. Let wel vrolijk, want dat begint alles van voren af aan. Zonder een al te grote dip qua omzet.