Risico’s en tegenslagen

De afgelopen weken waren er twee berichten in het nieuws die volgens mij met elkaar te maken hebben. Het eerste bericht kwam op 31 maart via RTL nieuws: Ouders zijn te voorzichtig: ‘Laat kinderen meer risico’s nemen met spelen’.

De boodschap was dat ouders hun kinderen meer risico’s moeten laten nemen. Daar leren ze van. Voor een kind vanaf 5 jaar het goed om risicovoller te spelen: in bomen klimmen, hutten bouwen in bosjes, met en bij het water spelen, experimenteren met een zakmes. VeiligheidNL is een campagne gestart om hier aandacht voor te vragen. Prima dat je als ouders je kind beschermd tegen gevaren. Maar dat betekent niet dat je alle risico’s moet weghouden. Juist daar leert een kind van, met vallen en opstaan. Ze worden zelfredzamer en doen zelfvertrouwen op. Als een ouder te vaak ‘pas op!’ roept leert het kind niet zelf uit te kijken. Met risicovoller spelen leert een kind rekening houden met dat het mis kan gaan.
Met een beetje risico komen ze er wel.

Tegenvallers horen er bij, daar moet je mee leren omgaan en die kun je soms maar beter leren accepteren. Goede zaak dat er in Apeldoorn steeds meer natuurspeelplekken komen, en waterspeelplaatsen waar kinderen uitgedaagd worden!

Het andere verhaal gaat over de volwassenen van tegenwoordig. Het stond in het Nederlands Dagblad naar aanleiding van een rapport van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS). Bij allerlei problemen en tegenslagen die bij ons leven horen, kiezen mensen er steeds vaker voor om naar de dokter te gaan. Pubers die onzeker zijn, kinderen die druk zijn, gebreken die bij ouderdom horen. De verwachtingen van het leven zijn onrealistisch hoog geworden bij veel mensen. En als er tegenslagen zijn wordt dit al snel door de medische bril bekeken: want een oplossing ‘moet’ er komen. Gevolg is dat er steeds vaker naar medicatie gegrepen wordt.

De RVS doet voorstellen om deze trend te bestrijden. Politici, werkgevers, leraren en artsen zelf worden aangesproken: zij zouden veel meer moeten investeren in en schetsen van ‘realistische verwachtingen’. Niet alles hoeft het medische traject in, en dokters hebben niet overal een oplossing voor. Als er iemand is overleden, is het logisch dat nabestaanden tijd en ruimte nodig hebben om dit te verwerken. Maar iemand die rouwt, is niet ziek, en hoeft niet naar de dokter. Het hoort bij het leven.

Ik hoop dat kinderen die nú al meer leren met risico’s om te gaan, ook leren dat tegenslagen bij het leven horen. En dat de campagne van VeiligheidNL op termijn zorgt voor meer realistische verwachtingen bij volwassen.

Erik Jan Aalbers, gemeenteraadslid ChristenUnie