Ik wil kunstenaar worden, maar dan wel een beroemde

Na een niet zo succesvolle carrière als respectievelijk veiligheidskundige, onderzoeker, milieutechnicus, politicus en fotograaf, is het tijd voor iets anders: kunstenaar, maar dan wel een kunstenaar die genoemd en geroemd wordt.
Ik heb het tekentalent van een 6-7 jarige, eerlijk is eerlijk. Maar ik herinner mij wel de tekenles op de middelbare school. Daar haalde ik met mijn kunstuitingen vaak een zeven of acht. De tekenlerares vond het heel bijzonder. Ik tekende altijd èn alleen mensvormige sculpturen met een gat er in. Zij vond mijn concentratie ook zo bijzonder met die blos op mijn wangen.
Ik heb haar nooit verteld dat die blos op mijn wangen eigenlijk een puberale testeron reactie was. De tekenlerares was gewoonweg erg knap, goed geproportioneerd met vochtige rode lippen. Eigenlijk tekende ik haar, en mijn verlangen naar haar.

Maar hoe wordt je een bekende kunstenaar?
Na het lezen van ontelbare recensies en het bezoeken van galerieën viel het mij op, dat het verhaal om, en over het kunstwerk belangrijker is dan de artistieke en technische presentatie en kwaliteit.

Als ik iets nieuws oppak, verdiep ik mij altijd diep in de materie, dus heb ik een symposium bezocht en vooraf de publicaties en readers nauwgezet bestudeerd, hieronder een korte samenvatting van de readers:

Het symposium gaat in op de veranderende aard van artistieke praktijken die aanspraak doen op het publieke domein en de politieke ruimte en behandelt het samenwerkings- en procesgerichte ethos rondom kwesties als feminisme, migratie, onderwijs en (post)kolonialiteit
Door categorieën als kunst, kunstobject, geschiedschrijving, theorie, autoriteit, organiseren en onderwijzen te onderzoeken, te bekritiseren en te betwijfelen, ontsnapt u aan een de praktijk van systematische en benauwende canonisering, en schept het de mogelijkheid voor een radicale herlezing van het heden. De bijdragen aan het boek behandelen een deel van de vele aspecten van deze gesitueerde, collaboratieve en procesgeoriënteerde werkwijze. Ze bieden hiermee een vertrekpunt waarvandaan haar praktijk verder onderzocht kan worden en waarmee ook de subjectiviteit van de kunstenaar vandaag de dag opnieuw benaderd kan worden.
De publicatie onderzoekt verder de sociale, culturele, politiek-economische, technologische en ecologische gevolgen van het einde van de Koude Oorlog op het heden. Het boek stelt een ‘voormalig westen’ voor, waarmee het verwijst naar zijn vermeende tegenhanger, het ‘voormalige oosten’ en zich verzet tegen de aanhoudende kolonialiteit van het westen. Tevens doet het een beroep op het kritische potentieel van kunst om alternatieven te overdenken en te doorleven.

Vooral de laatste zinsnede: het kritische potentieel van kunst om alternatieven te overdenken en te doorleven raakt mij. Deze benadering zal ik veelvuldig gebruiken in mijn werk.
Zo ook, zie afbeelding, mijn eerste werk, uitgevoerd op duurzaam en biologisch triplex

U herkent natuurlijk direct de bedoeling van dit werk:

Mijn kritische houding tegenover de transcendente bilaterale verhouding tussen die verdomde Erdogan-Turken en de vrijheid van mening die wij als neoliberaal, wereldvreemd regiem onder kereltje Pechtold sublimeren en antichambreren. 

Mijn eerste werk is te koop voor € 2975.—(ingelijst, dat dan wel weer). In mijn ogen een normale prijs, immers, als je de carrière goedkoop begint wordt je nooit een topper.