Kijk op de wijk: Prins Hendrikplein

Dit pleintje ligt tussen de Jhr. Molleruslaan en de Regentesselaan. Geen parkeerplein gelukkig, maar enkele auto’s kunnen er wel staan. Als ik tijdens een wandeling aan gasten vraag: ,,Kennen jullie Prins Hendrik?”, dan is het antwoord vaak: ,,Tuurlijk: de man van Koningin Wilhelmina”. Maar als ik wijs op het jaartal 1878 van de ‘Koninklijke HBS Prins Hendrik’ aan het plein en vertel: ,,Prins Hendrik en Wilhelmina trouwden in 1901: dus die Hendrik is het niet!” Dan is de vraag: welke Hendrik is dit wel?

Hendrik ‘van de HBS’ was de jongere broer van Koning Willem III. ‘Hendrik de Zeevaarder’ was zijn bijnaam. Dit vanwege zijn interesse voor de zeevaart. Hij voer naar Amerika en bezocht Suriname, Sint Maarten, Curaçao en New York. Ook voer hij naar Indië. Daarbij deed hij Rio de Janeiro, Batavia, Calcutta, Madras en Kaapstad aan.

Hendrik reisde op verschillende manieren. Over land reisde hij van Oost naar West over Java. Java is drie keer groter dan Nederland en hemelsbreed is het bijna 1000 km lang. Een geweldige reis in 1834. Met recht een zeer reislustig persoon dus.

Een andere bijzonderheid van Hendrik: hij was de laatste Oranje Nassau die Stadhouder van Luxemburg was!
Maar laten we terugkeren naar het Prins Hendrikplein. Dan rijst misschien de vraag: waarom ligt dat pleintje daar? In de tijd van de Parken-aanleg was er veel aandacht voor een mooie en prettige woonomgeving. Groen, een park dus, werd daarbij nodig geacht. ‘Weldoeners’ – een term uit de 19e eeuw, tegenwoordig zeggen we projectontwikkelaars, schonken de gemeente vaak grond voor een park. De gemeente moest dan wel het park onderhouden. Zo kreeg de gemeente de grond voor het Hendrikplein van Dhr. Sanders: ontwikkelaar van een deeltje van de Parkenbuurt.

De schenkers legden vaak allerlei voorwaarden vast. ,,Nooit bebouwen en geen planten hoger dan manshoogt”, waren de bepalingen bij de schenking. Nou – aan die laatste bepaling werd niet de hand gehouden. Zie de prachtige grote eik op het plein. Deze werd geplant ter herdenking van de 400ste sterfdag van Willem van Oranje. Zeer vruchtbare grond van een rozentuin die hier ooit lag zorgde voor een heel snelle groei van die boom. Bij Paleis het Loo staan 300 jaar oude eiken die nog niet zo dik zijn als deze reus.

Er is over Prins Hendrik en dit pleintje nog veel meer te vertellen maar ja: “misschien een latere keer” of “wandel eens mee met het Apeldoorns Gidsen Collectief bij een Centrumwandeling”?