Het Gelders Orkest in Orpheus: Verrassend.

De maand januari al zo wat weer om, het vriest lichtelijk en in schouwburg Orpheus te Apeldoorn speelt het Gelders Orkest.

Het eerste stuk dat gespeeld wordt is Symfonie nr. 90 van Haydn. Joseph Haydn was een 18 e eeuwse Oostenrijkse componist die een enorm oeuvre heeft gecomponeerd. Hij stond aan de basis van de vorming van de vierdelige symfonie en heeft ook zijn steentje bijgedragen aan de ontwikkeling van de sonatevorm. Samen met Mozart en Beethoven behoorde hij muzikaal historisch tot de Eerste Weense School.

In een redelijk gevulde Willem-Alexander zaal horen we aanvankelijke liefelijke klanken, die afgewisseld worden met hartstochtelijke muziekstoten, alsof de hemel openscheurt. We voelen ons in een open veld en rennen van boom tot boom om maar niet getroffen te worden door de hemelse buien. In het Andante is het rustiger, is het aangenamer om naar te luisteren, worden we verrast door het koperwerk en dan realiseer je als bezoeker hoe prachtig deze muziek is. Deze muziek die de opmaat is voor hedendaagse rockmuziek. In de finale van dit stuk voel je dat het eind in zicht is, er is een zekere luidruchtigheid in de muziek te horen, alsof kinderen na een lange dag de school uitrennen in de blijdschap weer naar huis te mogen. Prachtig gespeeld door het Gelders Orkest, genoten.

Het 2 de stuk is van Robin de Raaff (1968). Deze componist staat midden in de traditie van het 20 ste en 21 ste eeuw componeren. Teksten van de Amerikaanse dichteres Emily Dickinson spreken de componist erg tot de verbeelding. Emily Dickinson schrijft veel over de zwaarte van het leven, over de dood en het doodsverlangen. Haar gedichten streven een lyrische weergave van het eigen bewustzijn na. Zwaar maar ontroerend en mooi. Het moet gezegd worden: de componist is er goed in geslaagd die sfeer neer te zetten. De sopraan Sophia Burgos brengt de liederen op een imponerende, bijna schrikachtige wijze. Gekluisterd aan onze stoelen laten we een kakofonie aan geluiden over ons heenkomen. We voelen het drama van het leven, dan weer beheerst en dan weer volkomen losgeslagen. Het Gelders Orkest en de sopraan weten werkelijk te beroeren én te ontroeren. Maar is het mooi? Nou, het is verrassend en werkelijk goed gebracht. De Pauze komt als verlossing!

Het laatste stuk is van Igor Stravinsky (1882-1971). Divertimento uit Le baiser de la fée. Zoet, liefelijk, kabbelend, ontspannen, afgewisseld met klanken van de overwinning: luid en duidelijk. Het is feestelijke muziek, vrolijk gestemd. Je ziet de jager, die terugkomt van de jacht, voor je. Het is tijd voor luchtigheid, het is tijd voor een drankje. Opgelucht en zeer tevreden verlaten we de zaal. Mooie avond, met een impressie uit de 18 de , 20 ste en 21 ste eeuw. Met dank aan het Gelders Orkest en de sopraan Sophia Burgos.

Gracia Sullivan en Pedro Waldenaar

Orpheus, Het Gelders Orkest met Sophia Burgos, donderdag 26 januari 2017