Waar is het morele kompas van onze politici? (En een verhaal uit de oude doos)

Mevrouw Schultz, minister van Infrastructuur heeft problemen. Het blijkt dat haar man
aandelen heeft in een bedrijf dat nauwe banden heeft met haar ministerie. Leden van de Tweede Kamer vragen zich af of het beleid van de minister de waarde van de aandelen van haar man beïnvloed heeft. VVD-fractieleider Zijlstra neemt het op voor Schultz. Hij laat weten dat ze zich aan alle regels heeft gehouden. (Bron: Volkskrant en NRC)

In het toenmalige Handboek voor aantredende ministers staat dat aandelen van een partner niet relevant worden geacht, tenzij een aanstaand minister zeggenschap over de beleggingen heeft. Schultz van Haegen had dat volgens eigen zeggen niet, daarom concludeert ze dat ze volgens het handboek heeft gehandeld. (Bron: NRC)

Voor mij is niet de vraag of de minister zich aan de letterlijke regels heeft gehouden, maar ook rekening heeft gehouden met de intentie van de regels. (Men noemt dat inclusief denken). Juist als politicus, als opinion maker wat betreft moraal, moet je wetten en regels interpreteren naar de intentie van deze wetten en regels. Je hebt een voorbeeldfunctie!

Iets soortgelijks hebben wij ca 20 geleden meegemaakt met wethouder Bolhuis. De kantine van het stadhuis werd geprivatiseerd en er was een openbare inschrijving op de catering. Vlak na sluiting van de aanbestedingstermijn (De enveloppen schenen geopend te zijn), kwam er nog een bod, een bod wat lager was dan alle andere biedingen. Navraag liet zien dat dit bod gedaan was door de vrouw van Bolhuis. Iemand zonder ervaring met catering maar die wel vlak voor de inschrijving een bedrijf had laten inschrijven bij de KvK met als specialiteit catering.

Toeval natuurlijk, Bolhuis en zijn vrouw waren op huwelijkse voorwaarden getrouwd, en zij was een zelfstandige vrouw en directeur van verschillende bedrijven (bedrijven trouwens die eerder op naam stonden van Bolhuis zelf en die hij – omdat ze onverenigbaar waren met zijn functie als wethouder – heeft overgedragen aan zijn partner).

Elke suggestie van medeweten verwierp wethouder Bolhuis. Ik hoor het hem nog zo zeggen in de speciale commissie vergadering “mijn vrouw en ik praten in bed niet over zaken”.

Hoe is het vergaan met Bolhuis: lang genoeg wethouder (tot op de maand herinner ik mij) om tot zijn pensioen wachtgeld te krijgen. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus toch maar aan het werk als Burgemeester van Raalte. Uiteindelijk een motie van wantrouwen door de gemeenteraad. Hoe het nu verder met hem gaat weet ik niet. Wel weet ik dat hij de eerste wethouder was die onderwerp was van een raadsenquête (De Reesink affaire)

StrangeArt is de avatarnaam van Roelof Rump. Over de foto: Soms heb ik het idee dat politici “je naaien waar je bij staat”