De Kus (Oproep Boek & Bal)

Wie het station van Apeldoorn verlaat, te voet of per trein, ziet De Kus. Het is een forse roestvrijstalen sculptuur. Veel relaties zijn van minder materiaal geconstrueerd. Bij gebrek aan onderhoud zie je de eerste corrosievlekjes al snel ontstaan en, op den duur, vallen de gaten er in. Deze entree van Apeldoorn laat je nadenken terwijl je kijkt naar jonge, dolverliefde mensen die niet van elkaar af kunnen blijven, haast struikelend op weg naar de bushalte. Je ziet ouderen moeizaam naar de taxi schuifelen. Ook zij kunnen elkaar niet loslaten. Je ziet mensen die kennelijk hun jeugd nog eens over willen doen en je ziet jongeren die de ouderen zeker niet willen navolgen. Knooppunt van routes naar verre, onbekende bestemmingen; een startpunt van intense emoties.

Waarom zijn er dan zo weinig Apeldoorners die een loflied beginnen over de stad in het groen. Waar is die Apeldoorner die trots zingt: ‘Welcome in my wonderful town: Apeldoorn.’ Want er is genoeg aanleiding om lyrisch te raken. Een wandeling over de laan op weg naar Het Loo. Een avond in Orpheus, een bezoek aan CODA, een moment bij Martins. Er valt zoveel te genieten. Dit maakt mij dan ook nieuwsgierig naar hoe andere Apeldoorners hun gevoelens, hun emoties, hun liefde en verdriet onder woorden brengen. Ik ben nieuwsgierig naar de verleidingen van mijn stadsgenoten die mij aan het denken zetten. En wees eerlijk, waarom zou er geen wereldberoemde schrijver uit Apeldoorn kunnen komen? Waylon heeft zich als zanger tenslotte ook aan de onbekendheid ontworstelt. Dus waar is die schrijver die ons in vervoering brengt?

Ik kijk dan ook uit naar Boek & Bal op 23 maart aanstaande in CODA. Ik hoop dat daar die schrijvers zijn. Dat ik daar die mensen tref die emoties blootleggen, die uitleggen hoe dat nou zit met ‘Vriendschap en ander ongemakken’. Ik kijk graag mee naar al die liefdevolle bijdragen aan het Apeldoornse literaire leven. Kom op Apeldoorners, klim in die pen!