Farcebook

Farcebook is zich aan het verankeren. Hun knopjes worden overal op het web geplant. Farcebook wil gigantisch blijven (en bij voorkeur nog groter). En de aandeelhouders ‘Like’-en dat, want die houden niet van gouden luchtbellen.

En die knopjes zijn echt niet zo speciaal. Je hebt ‘Send’ (iets wat altijd al kon in je browser-menu) en het simplistische knopje ‘Like’. Je kunt er alleen maar mee ‘Like’-en, verder niks. Er is zelfs geen knopje ‘Dislike’ Als je ‘Like’-t is het behang voor je Farcebook-profiel, je staat ergens achter (alleen God mag weten wat precies en wat je ‘Like’ nou echt waard is).

Je kunt bijna alles ‘Like’-en, van fotootjes en berichten tot bedrijven en artiesten. Met ‘Be the first of your friends to like this’ proberen ze je over te halen maar vooral te klikken, of je erachter staat doet er eigenlijk niet zoveel toe. Je kunt trendsetter zijn en dat appelleert, weet ook Farcebook.

Nadat ook bedrijven zich vol op Farcebook hebben gestort is het gehalte schijn alleen nog maar groter geworden, hoe het echt met ze gaat zul je er niet lezen. ’t Is opschmuck, zowel zakelijk als persoonlijk. En dat dat soms leidt tot idiote vertoningen op het web, zo zij het, image is ten slotte everything schijnt.