Genieten van Sunshine Boys

Zelfs de zogeheten kwaliteitskranten kunnen er niet meer om heen: André van Duin is een fenomeen dat ze jarenlang zwaar hebben onderschat. Niet dat deze vakman zich druk maakt over hetgeen de culturele elite en zelfbenoemde fijnproevers  van hem denken. Hij blijft de bescheidenheid zelve en dat siert de artiest die inmiddels heeft bewezen dat hij meer kan dan een pretfabriek aansturen en avond aan avond op het podium z’n hooggeëerde publiek vermaken.

Een van de valkuilen van het lastige metier is timing. Van Duin beheerst dat onderdeel als geen ander in dit zompige landje. Gisteren (vrijdag 25 november) onderstreepte hij dat nog eens in Orpheus. In de hoedanigheid van een uitgerangeerde revue-komiek die met zijn partner als de Sunshine Boys door het leven ging.

Die boys trekken momenteel volle zalen. Geen wonder, want het duo Willie en Louis  (André van Duin en Kees Hulst) maakt er wat moois van. Met dank aan drie andere collega’s die zichzelf in dienst stellen van de twee grootheden. Dat predicaat verdient namelijk niet alleen André van Duin. Ook acteur Kees Hulst is een man van statuur (winnaar Louis d’Or) en als we toch bezig zijn met het blazen op de loftrompet mogen de prestaties van Ferdi Stofmeel (neefje van Willie en impresario) en Olga Zuiderhoek (subtiel rolletje als verpleegster)  zeker niet onvermeld blijven. Met op de achtergrond  regisseur Gijs de Lange, Jurrian van Dongen die de tekst heeft opgefrist (Neil Simon schreef de tragikomedie in 1972) en decorontwerper Jos Groenier staat het ietwat gedateerde stuk als een huis. De grappen mogen dan soms wat voorspelbaar zijn, maar daar gaat het niet om. Alles draait om de uitvoering en die is van een uitzonderlijke klasse.

Het verhaal is simpel. De samenwerking tussen twee rasartiesten die privé totaal van elkaar verschillen en nauwelijks meer door een deur kunnen, valt na 43 jaar uiteen. Louis wil wat anders, Willie denkt het na ’de scheiding’ ook alleen te kunnen. Maar de magie van het duo is verdwenen, net als het werk dat ooit voor het oprapen lag. Willie voelt zich in de steek gelaten door Louis en wil niets meer met hem te maken hebben. Hij is dusdanig verzuurd dat hij een eenmalige comeback voor de tv niet zit zitten. Toch gaat hij overstag. Dan slaat het noodlot toe. Uiteindelijk komen beide levens weer samen, maar koek en ei is er niet bij.

The Sushine Boys is een klassieker en omgeven met grote namen. Van Danny de Vito tot Johnny Kraaykamp sr. André van Duin kan aan dat rijtje worden toegevoegd. Van Duin heeft aangegeven als komiek te willen stoppen. Op het hoogtepunt van zijn roem waarschijnlijk. Maar  stilzitten is er voor de 65-plusser niet bij. Hij is andere wegen ingeslagen. Hij zingt mooie cd’s vol,  presenteert met speels gemak een beroemd tv-programma en is als acteur al even succesvol. Een duizendpoot – een meester ook van het ’stille spel’ – die ik graag eens zou willen zien in Potasch & Perlemoer. Die andere, nog oudere  klassieker van twee mannen die als zakelijke partners niet met elkaar maar ook niet zonder elkaar kunnen. In het verlengde van The Sunshine Boys dus. Maar nog stoffiger en oubolliger. De grappen zijn echter tijdloos. Regisseur Gijs de Lange en tekstschrijver Jurrian van Dongen weten er vast wel raad mee. En wie weet schrijft Van Dongen zelf wel een tragikomedie.  Voor een hoofdrolspeler kan hij dichtbij huis blijven.

The Sunshine Boys, Rabobankzaal Orpheus. Vrijdag 25 november.