Ik zie, ik zie …… wat jij niet ziet!

Op zaterdagochtend lees ik lekker ontspannen De Stentor. Ik lees over een juf die zorgt voor een warme jas voor een leerling. Die soms zorgt voor een ontbijt omdat kinderen die kennelijk thuis niet (kunnen) krijgen. Ik lees over de ebola-actie die (te) weinig oplevert. Ik lees over verschillende goede doelen.

In de bijlage De Ondernemer lees ik ook de blog van Astrid Vosselman, mede eigenaar van brasserie Martins. Ze schrijft een aantal interessante dingen waarvan sommige in mijn hoofd blijven zitten. Als ze het over bloggen heeft zegt ze “Laat je niet afleiden door lijstjes met tips en trucs” en “Blijf bij jezelf en je eigen gevoel”. Een goed advies van Astrid. Ik volg het op en schrijf deze blog vanuit mijn gevoel.

Daarnaast valt het me al lezend op, dat er in Apeldoorn voor van alles wel een platform of een netwerk bestaat. Iedereen is met iedereen verbonden. En ik vraag me af waarom al deze netwerken bestaan. In ieder geval zie ik door de bomen het bos niet meer!

Het is vrijdagmiddag. De dag ervoor. Ik sta samen met acht anderen in de DEKA-markt in Ugchelen. We zingen. Ik geniet van ons a capella optreden en, misschien nog wel meer van de contacten, verbaal en non-verbaal, die ik heb met mensen die hun boodschappen doen. Sommigen haasten zich voort, gejaagd in hun handelen. Anderen luisteren tussen boodschappen doen en betalen door en reageren enthousiast. Het zijn kinderen die de kunst nog verstaan om “echt” even stil te staan. Men zoekt naar de reden van onze aanwezigheid. Dan zien ze de wensput. De goede doelen actie van de DEKA-markt die hiermee onze doelstelling ondersteunt.

Ik zie een mevrouw die haar bij de kassa ontvangen wensmunten verdeelt over verschillende wensputten. In het voorbijgaan zeg ik “Ik zag dat u de munten verdeelde?”. Argwanend kijkt ze me aan. Ik antwoord met “Dat vind ik lief!” en krijg gelukkig een lieve glimlach terug.

In het woud van de goede doelen ziet zij wellicht de bomen ook niet meer?

Blijf bij je zelf! Netwerken zijn er volgens mij, om elkaar verder te helpen met ideeën, vragen en een helpende hand. Een netwerk om je te uiten als je even niet meer weet hoe je verder kunt.

Zoals die juf in de klas voor “haar” kinderen wil zorgen voor een warme jas, willen wij met de stichting Charity with Music zorgen voor een “warm moment” voor mensen in Apeldoorn, voor wie het niet vanzelfsprekend is dat ze zich, als een kind, even kunnen afsluiten van die wereld om te kunnen genieten van wat aandacht.  “Ons” goede doel! Midden in de Apeldoornse samenleving. Maar te weinig mensen zien onze boom staan in het bos van de goede doelen! En kennelijk ben ik niet in staat om onze boom voldoende kleur te geven. Welk bedrijf of netwerk uit de Apeldoornse samenleving, politiek, cultureel, communicatief en/of maatschappelijk, wil ons voornemen voor het jaar 2015 verder helpen uitwerken? We doen zeker iets “in return”.

Ik ben benieuwd naar jullie reacties.