In gesprek met kunstenaars: Jacintha Bierens

De komende weken gaan we in gesprek met verschillende Apeldoornse kunstenaars. We krijgen een ‘kijkje in de keuken’. Want wanneer is een werk echt een kunstwerk? En hoe wordt iemand nou eigenlijk kunstenaar? Voor dit eerste verhaal spraken we met kunstenares Jacintha Bierens. Zij maakt verschillende foto’s in het buitenland. Vaak foto’s waar sporen van massatoerisme nog zichtbaar zijn, maar waar de toeristen niet meer te bekennen zijn. Voor de expositie Hoe = het nu heeft Jacintha Bierens ook 2 werken gemaakt: 1 werk hangt in het ACEC, het andere werk in Het Kunstgemaal Bronkhorst.

Hoe zou je jezelf omschrijven als kunstenares?

“Authentiek, autonoom en uniek. Ik ken niemand anders die hetzelfde werk maakt als ik en daarom denk ik wel dat mijn werk uniek is. Ik ben fan van Wijnanda de Roo, zij is ook fotografe en maakt verschillende werken; vaak speelt verstilling een rol in haar foto’s. Ik ben begonnen met zwart-wit foto’s waar verstilling in zat.”

Hoe zou jij je werk omschrijven voor mensen die het nog niet kennen?

“Mijn werk is poëtisch. Het is fotografie zonder mensen, sobere en vervreemde beelden. Ik hou mijn foto’s bewust in een klein formaat, zodat de kijker echt naar de foto’s wordt toegetrokken. Dat vind ik wel belangrijk. Als een foto af wordt gedrukt op een kleiner formaat ligt de focus sneller op details.”

Waar let je op bij het maken van kunst?

“Ik let niet specifiek ergens op bij het maken van kunst. Ik maak bijvoorbeeld geen setting, maar ik laat de beelden onverwachts tot me komen. Ik zie plotseling goede beelden. Ik ga vaker naar Bali en daar zie ik dan mijn onderwerpen, ik wandel veel en zo zie ik mijn beelden verschijnen. Ik bedenk heel bewust geen plan, maar ik kom de beelden die ik wil maken gewoon tegen op straat.”

Hoe vind je dat ACEC deze duo tentoonstelling heeft georganiseerd?

“Ik vind het een leuk initiatief van ACEC en hopelijk zetten ze dat voort. Ik wou graag meedoen en vind het ook wel leuk dat het een duo tentoonstelling is met Het Kunstgemaal in Bronkhorst.”

Hoe ben je kunstenares geworden?

“Ik kom eigenlijk uit de modewereld en ik ben de kunst ingegroeid. Ik heb verschillende uitdagende opdrachten gehad en heb zo ervaring op gedaan. Ik wist al wel vrij snel dat het vrije werk mij meer aansprak dan het werken in opdracht. Dus dat is nu dan ook niet mijn core business. Ik ben begonnen bij een fotoclub en ben toen naar Stichting Ateliers in Apeldoorn gegaan. Op een gegeven moment wilde ik nog verder groeien en nu zit ik bij Arti et Amicitiae in Amsterdam. Ik ben blij dat ik daar ben aangenomen, want zo krijg ik de kans om me verder te ontwikkelen en ontmoet ik nieuwe mensen.”

Wat zijn jouw drijfveren om kunst te blijven maken?

“Ik haal er voldoening een geluk uit en ik hoop dat ik dat ook nog heel lang mag blijven doen.”

Wat is jouw inspiratie om werk te blijven maken?

“Onder andere mijn werkplek Bali inspireert mij heel erg. Dat komt door de afbraak en het massatoerisme. Ik ben vaker in Bali geweest en zie op sommige bekende plekken steeds weer nieuwe dingen ontstaan. Dus dat vind ik wel bijzonder en inspirerend. Daarnaast ga ik graag naar musea, dat voedt mijn creativiteit ook wel heel erg.”

Wie zijn de mensen die jouw creativiteit stimuleren?

“Dat zijn onder andere collega kunstenaars en mijn broer is in het begin een inspiratiebron voor mij geweest. Hij begon met een donkere kamer en heeft er toen 1 voor mij geregeld. Daar ben ik toen ook gaan werken.”

Wat vind je bijzonder aan de Hoe= het nu expositie?

“Ik vind het een bijzondere expositie, omdat het een goed beeld geeft van de kunst in Oost Nederland.”

Waarom wilde je meedoen?

“Ik werd gevraagd om mee te doen. Ik ben ooit begonnen met Hoe= het nu toen Peter Nijenhuis het nog deed. Toen vroeg ik of ik mee mocht doen en mijn werk paste ertussen, dus zo is het eigenlijk begonnen. Maar ik vond het nu gewoon heel leuk om weer mee te doen aan een groepstentoonstelling, de eerste sinds de coronacrisis.”

Vind je het belangrijk dat er meer aandacht komt voor de kunst in Oost Nederland?

“Ja, ik vind het wel goed en belangrijk dat er meer aandacht komt voor de kunst. Kunst is belangrijk en ze zouden het meer moeten promoten, ook op scholen.”

Voor welk onderdeel mag er meer aandacht zijn?

“Er mag meer aandacht komen voor kunst in kranten en er mag meer aandacht komen voor tentoonstellingen. Misschien ook wel promotie op televisie. Het beleid rondom kunst mag wel wat meer aandacht krijgen.”