In the mood for changing colours

Er zitten dik 100 mensen in het auditorium van CODA op zondagmiddag. Volle bak dus. Natuurlijk zijn er ook veel kennissen en vrienden van de zangers van het ensemble. Het decor is heel kleurig: links en rechts én op de achterwand schilderijen gemaakt door een aantal leden van In The Mood.
In The Mood is een vocaal ensemble van ongeveer 25 leden dat graag gebruik maakt van de diversiteit van stemmen binnen het koor. In The Mood zingt stukken vanaf de Renaissance tot heden, van oud tot hedendaags en van klassiek tot modern.
Exact om 14.00 uur begint het optreden: met alleen de vrouwen. Ze zingen ‘use it for good’ van de Deens-Roemeens singer-songwriter Fallulah. Een heel mooi, natuurlijk meerstemming, walsje.
De dames van In The Mood zien er kleurig gekleed uit. In herfstkleuren. Lekker casual.
Als het nummer afgelopen is, komen de mannen de trap af. “Ha papa!’, roept een jongetje uit het publiek. Het publiek lacht, papa ook en het jongetje duikt weer met zijn neus in zijn Nintendo DS. Voorzitter Joop van Alfen houdt met zijn indringende basstem nog een inleidend praatje.
In ieder geval leer ik van hem dat de titel van het optreden: ‘changing colours’, met de herfst te maken heeft. Dan wordt: ‘I get around’ van The Beach Boys ten gehore gebracht. Loepzuivere zang van de allerbovenste plank. De zaal is stil.
Heel af en toe praat dirigent/koorleider Rob van Stormbroek de liederen aan elkaar. Hij is een bescheiden man, maar als zijn mannen en vrouwen zingen is hij één brok passie. Ik probeer af en toe de verschillende stemmen te ontdekken: in Jeannine, een nummer van Nathaniel Shilkret, dat ik van The Platters ken, meen ik vier stemmen te horen.
Net voor de pauze begint, wordt er nog een promo-filmpje gedraaid. Hoofdmoot van het filmpje is het ‘charity project’ van het koor. Het wil meer optreden voor kwetsbare groepen in Apeldoorn. En daar is geld voor nodig.
Na de pauze beginnen de 8 mannen (had ik al gezegd dat ook zij casual en kleurig gekleed zijn?) van het koor met ‘in my room’ van The Beach Boys. Ik vind het prachtig. Sterker nog: het ís prachtig!
En dan, voor mij, het hoogtepuntje: “Because’ van The Beatles. Natuurlijk: dit is hét nummer van The Beatles waar de mannen uit Liverpool hun vocale harmonie-kwaliteiten lieten zien. Ik mis wel een beetje kracht in dit nummer, maar verder klopt het aan alle kanten. Heel knap gezongen.
De wals “Cantique de Jean Racine’ (G.Fauré en Jean Racine), wordt begeleid op piano door één van de koorleden: de dame speelt (iets te) zacht. Als het ensemble aan het eind van het nummer ‘aanzwelt’ en het volume toeneemt, hoor ik de piano niet meer. Het is dé valkuil van akoestische optredens.
In The Mood: geen popkoor dat met maffe choreografieën energie verspilt en populair wil doen. Wél een groep mensen die gek is op kwaliteit als het gaat om samenzang. Ik heb genoten.
Wie meer wil weten over het charity-project en sponsoring, moet hier even een kijkje nemen.