Levendig college blues van professor Johan Derksen (&co)

Je kunt je ergeren aan het feit dat er voor oudere jongeren nauwelijks aardige programma’s en/of muziekvoorstellingen worden gemaakt. Maar in plaats van klagen kun je er ook wat aan gaan doen. Johan Derksen laat zien hoe dát moet. Na zich eerder over de Nederpop te hebben gebogen brengt hij deze keer een theatershow waarin hij aan de hand van muzikale voorbeelden als het ware een levend en vooral levendig blues-college geeft. Een nagenoeg uitverkochte Rabobankzaal smulde er zondagavond 13 mei in Orpheus van. Al was de muziek voor een theaterconcert soms aan de (te) harde kant.

Een goeie insteek, want waar begin je als je het over de blues hebt? Derksen heeft zich bewust beperkingen opgelegd en komt uit in het Europa van de jaren zestig van de vorige eeuw. Want daar gebeurt het. Hij trekt voor zijn verhaal een blik ouwe jongens open, laat een verse blom uit Katwijk opdraven en regelt een ticket voor een pikzwarte zangeres uit Miami. Dat heeft hij namelijk in een andere editie vergeten. ,,En die fout wil ik nooit meer maken.”

Derksen mag dan grappen en grollen maken en wat satirische sneren uitdelen naar de beleidsbepalers in Hilversum, in wezen is hij bloedserieus. Maar nimmer een schoolmeester. Hij is meer de geestige professor die echt wat te vertellen heeft. Daarom begint hij zijn verhaal in Engeland waar bandjes als The Rolling Stones zwarte blues-nummers coveren. Met in hun kielzog jonge collega’s zoals The Spencer Davis Group, The Pretty Things, The Animals, Them en nog een paar. Ze breken tegelijkertijd een lans voor zwarte blues-vertolkers als Muddy Waters en BB King en rock-’n roller Chuck Berry die in het racistische Amerika hun niet geringe kunsten alleen in daarvoor aangewezen (zwarte) theaters mogen vertonen.

Nederland loopt in die dagen niet voorop, zo leren we van Derksen. We hebben de handen vol aan De Spelbrekers (Kleine kokette Katinka) en Ria Valk met haar Rocking Billy. Maar her en der in onze zompige moerasdelta pikken wat progressieve, langharige muzikanten op wat er overzee zoal aan vernieuwends geschiedt. Een paar van die inmiddels grijze heren biedt Derksen opnieuw een podium. Uitstekende muzikanten die het nog wel even volhouden en – al dan niet latent – bekend zijn bij het publiek. We noemen zanger Michel van Dijk en good-old Theo – Shoes – van Es. De laatste deed ook mee met de Nederpop-tour. Een gemankeerde (oud)voetballer als Johan Derksen weet dat je een goede, waardevolle speler, ook al is ie niet meer zo piep, moet opstellen. En Van Es heeft net als Michel van Dijk ook als blueszanger nog weinig aan kracht en charisma ingeboet.

Daarom heeft Derksen ook nu weer een beroep gedaan op een band als The Clarks. De heren waren het fundament onder de sessie Nederpop en dat zijn ze nu opnieuw. Zet daar wat andere vaklieden naast en het kan niet meer mis. Met zangeressen als Kat Riggins (volgens Derksen is ze zwarter dan Sylvana Simons) en AJ Plug gaat er ook niets mis. En als we toch bezig zijn namen te noemen dan mogen we zanger en mondharmonica-virtuoos Pieter van der Pluijm (alias Big Pete) en bluesgitarist van het eerste uur Erwin Java niet vergeten. Rest nog Roel Spanjers te vermelden, die de hele avond alles uit zijn hammondorgel haalt. Bij elkaar opgeteld tweeënhalf uur. Oudere jongeren kunnen daar in het pluche van het theater wel tegen.

Al is er een enkeling waaronder ondergetekende wiens oren bij al die extra decibellen gaan suizen. Zeker als de instrumentalisten op streek geraken. Als zelfs een zanger als Michel van Dijk er niet meer bovenuit kan komen en ook Theo van Es zijn strot moet forceren, dan mag het wel een onsje minder. Een kleine smet op een heerlijke avond. Met dank aan professor-doctor Johan Derksen die het format heeft bedacht, de juiste artiesten heeft benaderd en die bescheiden doch zeer vakkundig college geeft door het geheel smeuïg aan elkaar te praten en de meest aansprekende voorbeelden te belichten. De rode draad die hij spant is boeiend en ijzersterk. Een show waar ie trots op mag wezen. We zijn benieuwd wat zijn nieuwste troef zal zijn….

Orpheus, Rabobankzaal 13 mei: Johan Derksen keeps the blues alive.