The Deep Dark Woods

Als blogger van Apeldoorn Direct had ik me opgegeven om een stukje te schrijven over de band “ Are You a Lion” die in eerste instantie op 26 februari in de Gigant zou komen. Althans dat stond op de binnengekomen lijst. Nu bleek de komst van Are You a Lion op 4 maart te zijn en stond voor 26 februari de, voor mij onbekende, Canadese band The Deep Dark Woods op het programma. Aangezien ik deze middag had al had ingericht op een bezoekje aan de Gigant, besloot ik om zonder enige verwachting naar dit optreden te gaan en te kijken wat deze band met me zou doen.

Bij mij heerste nog even enige verwarring over de aanvangstijd want zowel Apeldoorn Direct en de Stentor berichtten over een aanvangstijd van 17.00 uur terwijl de Gigant zelf de aanvangstijd van 16.15 uur aangaf. Omdat ik liever te vroeg dan te laat ben, kwam ik om 16.00 uur in een al behoorlijk vol café waarbij het opviel dat de band niet voor iedereen zo onbekend was. Er waren mensen meegekomen vanuit Canada, en er waren liefhebbers die nu eindelijk de band “live” konden bewonderen omdat ze voor het eerst in Nederland waren.

Aangezien ik nogal visueel ben ingesteld, was mijn eerste indruk van de bandleden niet super oogstrelend. 5 redelijk jonge mannen met allemaal een (verwilderde) baard, zeer sobere kleding en afgetrapte schoenen. Alsof ze zo uit de donkere bossen van Canada kwamen. Omdat het voor mij visueel dus wat minder aantrekkelijk was kon ik me compleet richten op de muziek die deze mannen voortbrachten……en wat is dit mooi!!

Hun stijl wordt beschreven als Canadese alternatieve country. De nummers die ze brachten waren met name rustige melancholische songs, die werden afgewisseld met wat energiekere nummers. Muziek die me raakt in mijn ziel en waar ik wel uren naar kan luisteren. Puur en eerlijk door de mooie combinatie van instrumenten en zang. Bij deze muziek heb je geen franje van uiterlijk vertoon nodig en volstaat een sober optreden waarbij de bandleden volledig opgaan in hun eigen wereld. Het onderlinge plezier, contact in de band en hun contact met het publiek vond ik zeer minimaal, wat normaal gesproken voor mij een belangrijk criterium is om een band wel of niet leuk te vinden.

Deze band heeft dit niet nodig en had voldoende aan de prachtige klanken die zij samen wisten voort te brengen. Na zeker anderhalf uur achter elkaar spelen in aanwezigheid van een aandachtig luisterend publiek, kwam er na een mooi slotnummer een einde aan het optreden. In ieder geval heeft de band The Deep Dark Woods er na deze middag, één liefhebber bij. Dat is ook het mooie van Plato’s muziekcafe in de Gigant op zondagmiddag, doordat je er zonder verwachtingen zomaar binnen kan lopen, is de kans groot dat je zomaar aangenaam verrast gaat worden.