Try-out “In de lift” – Silvester Zwaneveld

Altijd als ik naar het theater ga, zet ik mijn iPhone uit. Zeker bij een cabaretier. Ik wil immers niet de persoon zijn die en public op de figuurlijke brandstapel wordt gelegd door de dienstdoende cabaretier. Of moet ik zeggen: de letterlijke brandstapel? Die discussie wilde de Apeldoornse cabaretier Silvester wel aangaan met het publiek in de Gigant tijdens de try-out van zijn nieuwe show “In de lift!” Tijdens deze try-out hoefde niemand zijn mobiele telefoon uit te zetten, het publiek kon Silvester zelfs helpen, door in te loggen op de applicatie “in de lift”.

Een try-out is niet geschikt voor een recensie. We spreken daarom af met Silvester om off-the-record bij te praten over zijn nieuwe show. ‘Het is vanavond als een schilder die zijn verf komt laten zien. Dit is mijn materiaal waarmee ik het ga doen. Dat liet ik vanavond aan het publiek zien. Nu ga ik het stuk ook écht afmaken,’ vertelt Silvester. ‘Het zou daarom niet eerlijk zijn om er nu al een recensie over te schrijven. De show is nog niet af. Het is net alsof je tegen een schilder zegt dat je zijn doek niks vindt, terwijl hij pas is begonnen. Pas als het af is, kan je het beoordelen.’

‘Het bijzondere van deze voorstelling is dat het niet verzonnen is!’, zegt Silvester met een grijns. ‘Wat ik vertel is echt gebeurd. Maar als ik het dan zo vertel als vanavond, blijkt het verhaal wel heel grappig te zijn. Ik heb dus de grappen niet eens hoeven te verzinnen. Je lacht eigenlijk om de waarheid.’

Tijdens de try-out stond Silvester met regelmaat nog met een draaiboek in de hand. ‘Het is niet dat ik het voor ga zitten te lezen. Het is wel een geheugensteun voor de volgorde die ik moet aanhouden,’ zo vertelt Silvester het publiek. Later zegt hij tegen ons: ‘Dat nog niet alles perfect loopt, tja, daarvoor is een try-out. Het belangrijkste voor mij is dat ik het nu eens écht gespeeld heb. Dat ik nu echt een keer mijn show heb kunnen doen!’

‘Als ik dan toch even terugkijk op de avond,’ zo vervolgt Silvester, dan ontdek ik al wel wat dingetjes. Zo ging het op het einde net even niet volgens de juiste volgorde. De mensen lachen dan wel, maar als ik het verhaal in de juiste volgorde had opgebouwd, had het denk ik nog meer impact gehad. En de techniek liet ons soms nog even in de steek, maar dat is op te lossen.’

Silvester doet na de try-out nog even een rondje door het Gigant-café. Daar ontmoet hij fans en vrienden. De fans komen vanuit het hele land. Zo kwam een stel uit Giethoorn speciaal voor de try-out naar Apeldoorn gereden. Ook Sittard was in de zaal vertegenwoordigd. Silvester schudt hen de hand, maakt een praatje. ‘Ja, ik heb fans!’, lacht hij ons toe. ‘Het is mooi om even met iedereen te praten. Zo krijg ik feedback over de show. Wat men leuk vond of niet. Iemand zei me over een scene dat hij dat een vreemde eend in de bijt vond. Kan ik wel wat bij voorstellen. Hij was wel grappig, maar weet niet of de scene wel past bij de rest van het verhaal.’

Zeker is in elk geval dat wij en de zaal goed hebben gelachen om misschien wel de meest eerlijke show van Silvester. De schilder schildert zijn portret, weet nu welke kleuren goed werken. Er volgen nog een aantal try-outs, zodat kleuren en contouren kunnen worden bijgesteld en afgemaakt tot het meesterwerk zich heeft gevormd.

Op 30 november gaat de show “In de lift!” in prèmiere. In Orpheus. Een thuiswedtrijd.