Vissersstoeltje #4

‘Ik moest mijn huis verkopen, na 33 jaar, dat is het ergste wat er is. Dat is iets wat je niet ziet aankomen‘

Ik ben 61 en werk hier voor behoud van mijn uitkering. Over de vijftig jaar heb je geen kans meer op een baan. Het is jammer maar ik heb mij er bij neergelegd. Het valt niet mee dat je zo gestraft wordt. Kijk, werken voor een uitkering daar is niks mis mee, maar dat je helemaal geen hulp krijgt, je moet alles zelf doen, terwijl je weet dat er gewoonweg zonder hulp geen kansen zijn. Ik heb in Nijkerk met windmolens gewerkt, alles lekker strak gezet, het was helemaal klaar. Toen sloot het bedrijf, het was niet rendabel, bedrijf naar de klote. U kunt wel gaan zeiden ze, ik kon wel een baan krijgen in Zweden, maar dat mooi niet. Ik heb mijn kleinkinderen hier zitten, mijn vrouw woont hier. Nou dan kun je wel gaan, het is wat, vijfenvijftig jaar, daar zit je dan. Ik heb er ik weet niet hoelang gewerkt, dat gaat aan je vreten dat ze je zo behandelen. Ik heb hier wel leuk werk hoor, fijne collega’s, leuk team. Weet je, de ellende uit je hoofd gaat niet weg, dat is nou eenmaal zo. Mijn toekomst?, in je achterhoofd, al is het voor de financiën, hoop je toch op een baan, al is het voor vierentwintig uur. Dan ben je net uit de bijstand maar dat werk zit er gewoon niet in. Ik werk hier nu vier dagen in de week, eigenlijk voor nop, het moet geen jaren duren. Iets beters zo mooi zijn, dan kun je nog wat doen. Kijk, ik moest mijn auto verkopen, het enige wat ik nu heb is een pakje shag en een fiets. Ik moest mijn huis verkopen, na 33 jaar, dat is het ergste wat er is. Dat is iets wat je niet ziet aankomen, de bank legt er beslag op en binnen drie maanden is het verkocht. Dan sta je met de bek vol tanden. We hebben van de woningbouw vereniging gelukkig wel een mooi huis terug gekregen, een huurhuis. Er is trouwens nauwelijks verschil tussen wat ik in mijn koophuis en dit huurhuis betaal, er zit zo’n vijftig euro tussen. Dat is toch zonde?, je spaargeld kwijt, je pensioengeld kwijt. Het lot heeft beslist, daar kun je weinig aan doen. Weet je, de ellende uit je hoofd gaat niet weg.