Wisselende keuzes Tineke Schouten

Een liedje waarin Geert Wilders een subtiele veeg uit de pan krijgt van Tineke Schouten. Livia Laïla heet het vers en gaat over haar kleindochter met Nederlands-Marokkaans bloed. Zo laat Tineke even een andere kant van zichzelf zien. Een geëngageerde vrouw blijkbaar, die meer kan dan alleen humor opdienen met een saus van vette grappen en grollen.

Het blijft helaas bij die ene keer in haar nieuwe show. Dat lied voor de pauze smaakt naar meer.  Maar ja, daar komt het publiek van Tineke Schouten niet voor. Dat wil lachen en niets is te dol. De ervaren theatervrouw weet dat als geen ander. In show nummer 23 alweer bedient ze haar hondstrouwe aanhang in volle zalen op hun wenken. En daarmee doet Schouten zichzélf een beetje tekort, zeker als je die 23-ste editie de titel T-Splitsing meegeeft. Keuzes maken in je leven, al heb je die keuzes soms niet in eigen hand. Schouten is voor die keuzes dichtbij huis, in haar familiekring gebleven. Zo verhuisde ze als dochter van een Utrechtse grutter niet naar Tilburg en keerde ze vanuit Portugal terug naar haar vertrouwde Domstad omdat haar man het openen van een theater in Utrecht verkoos boven de huizenmarkt op het Iberisch Schiereiland.

Maar zo vraagt ze zich af: stel je nou voor als het even anders was gegaan? In haar creatie van een fadozangeres geeft ze daarop het antwoord dat je van haar mag verwachten. Een komische benadering van het genre, compleet met woordspelingen als vaatdoek en vaat-was en nog veel meer grappig pseudo-Portugees. Met dank overigens aan Toon Hermans en zijn Notabella Margarinetta. De Brabantse majorette die ze neerzet luidt meteen het zwakste deel van haar show in. Ze beheerst namelijk het dialect van de Kruikenzeikers (zo heten Tilburgers) niet. Wellicht te weinig tijd daaraan besteed. Met alleen een zachte g, een kort rokske  en een stokske kom je niet weg aan de top, al maakt de opkomst van haar medewerkers (muzikanten en dansers) als fanfare heel veel goed.

Voor alle duidelijkheid: Schouten is een topartiest, hoe je ook over haar denkt. Ze beheerst alle facetten van haar vak: Zingen, dansen, acteren én schrijven. En ze is vindingrijk. De sketch verkleed als man van de wetenschap die op zijn beurt een travestiet is mag er wezen. Minder daarentegen is de persiflage van Patricia Paay waarin ze en passant een optreden van Céline Dion en Anouk verpakt. Het ligt er allemaal net iets te dik op. Met uitzondering van dat ene taalmoment (,,.groter als mij’’) en dat is in het geval van Tineke geen gebrek aan grammaticale kennis van de Nederlandse taal.

Uiteraard passeert ook haar alter-ego Bep Lachebek de revue. Tineke Schouten kent haar pappenheimers. Voor hen maakt ze haar shows en daar is niks mee. Ze smullen aan de hand van een Twentse deerne van het door politieke ambities verstoorde seksuele leven van onze minister-president. Het liefje van Mark moet zich zelfs in een omgebouwde  kliko verstoppen alvorens het tweetal binnenshuis tot de daad kan overgaan. De dame heet Erna Kötters. Spreek Kutters. En daarmee is alles gezegd.

Bijna alles. Want haar oom Rinus mag niet onvermeld blijven. Hij maakte de keuze door naar Afrika te gaan om (kans)armen te helpen. Hij betaalde die keuze op zijn T-Splitsing  met zijn leven. Een mooie keuze van Tineke die put uit de briefwisseling tussen moeder (haar oma) en zoon (haar oom) en daarmee de verdieping zoekt. Of haar publiek daarop zit te wachten is vers twee. Daar zullen al die lachebekken ooit toch  aan moeten geloven. Ik heb het vage vermoeden dat Tineke voor de T-Splitsing staat van haar artistieke leven. Collega van Duin ging haar glorierijk voor.

T-Splitsing. Theatershow  van Tineke Schouten in de Koning Willem Alexanderzaal van Orpheus op vrijdag 27 januari. Vandaag (28 januari) speelt ze de show opnieuw